Feerwerd

Feerwerd neemt een bijzondere plek bij me in. Van mijn achtste tot mijn twaalfde en op mijn zestiende nog eens, logeerde ik er iedere zomer drie, vier weken bij mijn oud-oom Klaas en mijn oud-tante Lieuwkje op de boerderij. Dat hield bij mooi weer in een heel klein handje helpen met het melken, koeien drijven, kippen voeren en hooien, naast vissen en zwemmen bij Garnwerd en bij de Aduarderzijl. Met slecht weer las ik op zolder de strips en boekjes van mijn achterneven. Op mijn zestiende ging ik vooral ouwe Groninger kerken bijlangs, en maakte daar vierkante dia’tjes van met een Agfa-toestelletje.

Op de foto een achterpad dat van de Onnesweg in een haakse bocht naar het Feerwerdermaar loopt, en dat uitkomt naast het voormalige café Wiersma, tegenover de brug. Vroeger liepen we daar altijd langs. Tegenwoordig is het privé-bezit, maar van een kennis, dus hoef ik me er niets van aan te trekken.

Deze zomer was ik nog maar één keer in Feerwerd geweest, begin juli. Mijn achterneef Johannes, die tegenwoordig de boerderij in eigendom heeft, bleek nu niet thuis, maar ik trof hem een kwartiertje later op een terrasje in Garnwerd. Hij was ook wezen fietsen.

Mooi strijklicht op de terugweg, langs de andere kant van het Reitdiep, Wetsingerzijl en Wierumerschouw. Bij de Sprikkenborgbrug kwam ik Guus T., onze oud-hoofdredacteur, tegen. Hij skeelerde. En bepaald niet slecht voor een Brabander. Hij ging met brede slagen brug-op. Er zat überhaupt een hoog UK-gehalte onder de passanten, want op de heenweg raasde nieuwsredacteur Jan B. in wieleroutfit langs het Van Starkenborghkanaal.