Bedrijfsuitstapje
Geplaatst op: 1 september 2005 Hoort bij: Drenthe Een reactie plaatsen
Om half negen op appel bij de ingang van het Stadspark, voor ons jaarlijkse ‘bedrijfsuitstapje’. Tijden geleden dat ik op zo’n vroeg tijdstip op de fiets buiten de stad was. Verrukkelijk ochtendlicht in de Peizermade. Weinig vogels momenteel, maar die zitten er in het voorjaar heel veel te kwinkeleren etcetera, dus dan maar eens extra vroeg op om dat allemaal weer eens mee te maken. Even later wel een buizerd op een duif zien duiken, maar zodoende het precies op dat moment geannonceerde ijsvogeltje aan de bosrand gemist. Wat op de terugweg weer vergoed werd door een ooievaar die in een pas gemaaid weiland keurend langs een van de rijen hooigras schreed.
Via een anwb-fietsroute fietsten we door Peize en Norg naar Veenhuizen, voor het nieuwe Gevangenismuseum. We kregen een rondleiding van een man die tientallen jaren als gevangenbewaarder had gewerkt, en die Zuidmolukse treinkapers, Heineken-ontvoerder Cor van Hout en de Amersfoortse kampbeul Kotälla nog onder zijn hoede had gehad. Onze gids legde bijvoorbeeld uit dat een cipier die een cel betreedt altijd eerst de schoot van het slot naar buiten zal draaien met zijn sleutel. Dit “op scherp zetten” van het slot is een must omdat anders een passerende gedetineerde de deur van buiten in het slot kan gooien, waardoor de cipier in die cel vast- en opgescheept zit met een gedetineerde. “Je kan je vast wel voorstellen wat voor gevolgen dit kan hebben, voor mannelijke, maar ook voor vrouwelijke bewaarders”.
Kluisters, blokken aan benen, duimschroeven, huiken, radbraken, onthoofdingszwaarden en – bijlen had ik allemaal wel eens gezien, maar die vormden ook maar de inleiding op de vaste expositie. Deze wil inzicht geven in de ontwikkeling van het gevangeniswezen vanaf 1600. Voor een nog wat betere blik zal ik dit museum zeker nog eens bezoeken. Zo’n rondleiding houdt de gang er wel wat teveel in om alles op je gemak te kunnen bekijken en bedienen.
Een minpuntje van het museum vormde het horeca-gebeuren. De oudere vrijwilligsters zijn ongetwijfeld schatten van mensen, maar ze verwarden forel met paling, brachten een broodje te weinig, terwijl het gebak later slecht ontdooid bleek.

Rene, onze opmaakredacteur, loodste het gezelschap ’s middags door het Fochteloërveen. Zo helemaal weer op de hoogte geraakt van de diverse veenvormende mossen, gagel, gruit, cranberries en de vaderlandse slangen.
Ongeveer 70 kilometer gefietst en 5 gelopen. Tevens zitvlees aangekweekt op terrassen. Tegen de verwachting in niet zwaar afgepeigerd.

Ondanks de wisseltrucs smaakte het eten prima hoor. ben nog steeds wel helemaal lek van de fochteloër muggen…
Geen mug gezien in dat wijde Fochteloërveen.