Apologetische notities
Geplaatst op: 12 september 2005 Hoort bij: UK + RUG Een reactie plaatsenVandaag op het werk bezig geweest met een follow-up over de reacties op het dagboek van Elske van der Vaart, en dan vooral op het punt of de Universiteitsraad werkelijk zo marginaal bezig is, als Elske daarin beweert. Maar buiten dat bestek hoor je natuurlijk ook het een en ander over je eigen rol, en die van de UK.
Allereerst verdient het ‘slachtoffer’ in dit opzicht weer een dikke pluim. “Het UK-bashen moet maar eens ophouden”, schrijft Elske van der Vaart op haar nieuwe weblog over de geluiden die ze in haar omgeving opving. Doordat de UK het adres van dat weblog aan het eind van het verhaal opnam, kreeg ze er honderden bezoekers. “Blijkbaar was het nieuwswaardig genoeg dat redelijk wat lezers er echt achteraan zijn gegaan.”
Veel reacties die ik zelf hoorde wezen op het wellicht niet geheel en al representatieve gehalte van dagboek-aantekeningen. Met die bronnenkritiek kan ik het als historicus en oud-dagboekschrijver natuurlijk best wel eens zijn. Maar dat geldt ook voor interviews. En dat je als journalist na een controversieel interview meteen derden om commentaar gaat vragen is eveneens hoogst ongebruikelijk.
Ook vinden sommige student-politici dat de UK teveel aandacht aan het dagboek besteedde, terwijl hun inhoudelijke punten er wel eens bekaaid afkomen. Die inhoudelijke punten van de studentenpolitiek vormen het pakkie-an van een collega, en diens weging van het nieuws ga ik niet afvallen. De ruime aandacht voor Van der Vaarts’ dagboek komt echter ook, doordat je toch eerst eens moet uitleggen hoe je eraan komt, wat de rijkdom ervan is vergeleken bij een huis-, tuin- en keukenweblog, om welke redenen het werd bijgehouden en wat je er wel of niet van gebruikt. Aan de behandeling van al die zaken ben je zo 400 woorden kwijt. Op een stuk van 1200 is dat een topzware inleiding. Bovendien kan een korter stuk helemaal geen recht doen aan het ‘Bildungsaspect’, ik bedoel de langzamerhand groeiende leerervaring van iemand die zich in de universitaire politiek begeeft en daar op haar eigen grenzen stuit.
Als journalist moet je een dikke huid ontwikkelen, naar het schijnt, maar op sommige kritikasters ben ik boos. Zo noemt ene Frank bij de reacties op Elskes’ weblog de UK “een soort universitaire Telegraaf”. Wie deze Frank is weet ik niet, al heb ik wel een donkerbruin vermoeden. In elk geval is hij te laf om zijn hele naam te geven. Over meer moed beschikt Hubertine Bergsma, een nieuw universiteitsraadslid, maar dan van de SOG (Studentenorganisatie Groningen). In haar stukje op de SOG-site verwijt ze de UK “niet integer handelen”. En dan was er vandaag nog een fractiegenoot van Elske, die beweerde dat we haar dagboek “klakkeloos” over hadden zitten nemen.
Van zulke mensen, die kennelijk niet de moeite nemen om Elskes’ nieuwe weblog te lezen, laat staan die van mij, zakt me echt de broek af. Van zulke mensen zeg ik dan maar, dat we elkaar in het leven altijd twee keer tegenkomen.
groninganus 
Captain Iglo? Zeker het bestudeerde neefje van Flipper?
De familieverbanden moet je mij niet naar vragen. Maar qua olfactorische beleving stijgt er de geur van verrotte vissticks uit zijn trollenschrijfsels op.
Volgens mij stelt Hubertine Bergsma niet dat zij vindt dat de UK niet integer heeft gehandeld, maar vertelt ze dat in de pauze van die f-radersdag veel mensen die mening toegedaan waren.
Erik,
Op zich heb je gelijk. Maar Hubertine beschrijft het in de tegenwoordige tijd (historische praesens?) en neemt er niet of nauwelijks afstand van. En daarmee lijkt ze het toenmalige gevoelen te onderschrijven.
Beste Harry,
Graag wil ik je laten weten dat ik het belachelijk vindt dat mensen het jou en/ of de UK kwalijk nemen dat jullie een aantal passages gepubliceerd hebben. Als je in dergelijke mate een rund bent om je geheime dagboekje op een weblog te plaatsen dan vraag je er gewoon om. Dat jullie passages hebben gebruikt die niet representatief voor het geheel zouden zijn slaat ook nergens op. Zolang het citaten zijn en jullie ze zelf niet verzonnen hebben is de enige verantwoordelijke de auteur zelf. Lekker makkelijk om het jullie dan kwalijk te nemen. Kortom Elske en haar maatjes moeten niet zeiken en zielig doen.
Beste Morot,
Kun je nou niet lezen of wil je het gewoon niet begrijpen?
Ik heb op mijn weblog nu tot twee keer toe gezegd dat ik noch de UK, noch Harry Perton ook maar iets kwalijk neem. Ik heb mijn eigen stupiditeit breed uitgemeten. Ik heb anderen aangespoord de UK met rust te laten en de schuld, zoals het hoort, bij mij te leggen.
Wat bezielt jou in hemelsnaam? Welk bizar plezier schep je hier toch in?
@Erik:
Hubertine schrijft: “…dit zijn trappen onder de gordel en daar houdt de S.O.G. niet van.” Je kunt twisten zij hier haar persoonlijke mening weergeeft of die van de SOG-fractie. Het lijkt mij echter sterk dat die twee al te ver uit elkaar liggen. Vergeef mij een smalende opmerking: als dat wel zo is, moet ze misschien overwegen om alvast een weblog te beginnen.
Overigens valt het met die veronderstelde trap onder de gordel uiteindelijk wel mee. Harry heeft niks anders gedaan dan het weergeven van informatie uit een openbare bron en daarbij heeft hij zich beperkt tot de aangetroffen ontboezemingen op het vlak van de universiteitspolitiek. De meer persoonlijke onderdelen van het weblog zijn niet gepubliceerd. Terecht natuurlijk: dat gaat de groningse studenten en universiteitsmedewerkers namelijk geen moer aan. De frustraties en desillusies van iemand op wie ze mogelijk hebben gestemd, tsja, hoe je het wendt of keert, die zijn wèl nieuwswaardig. Als Hubertine en haar collega bestuurders dat lastig te begrijpen vinden, bied ik aan eerdaags een uurtje vrij te maken om ze even bij te praten over wat ik dan maar “de arena van de openbaarheid” zal noemen.
De bijbehorende achternaam is Futselaar Harry, zoals je denk ik wel kon raden.
Oh en Olivier, over verantwoordlijkheid en citaten heb ik je wel eens anders gehoord.