Borstelwagentje

Het memorabelst van oudejaarsavond was hier, naast de webcam die Siebrand Wiegman op de mooiste stukken vuurwerk in zijn blikveld richtte, de ongelooflijk luide honderdduizendklapper die iemand een eindje verderop in mijn straat afstak.

Het ding liet een kolossaal tapijt van rode papierschilfers achter. Op Nieuwjaarsdag bleef ’t spul liggen, door het vocht onstond er een rooiige drab waar auto’s sporen in reden, maar gisteravond veegde een daar woonachtig stel de smurrie toch nog op. Ze hadden al een vuilniszak vol toen ik langskwam, maar moesten toen nog ettelijke vierkante meters doen. Heb gevraagd of ze geen bladblazer wilden lenen en even een praatje met ze gemaakt.

Die honderdduizendklapper bleek van hun gast. Hij was er hun huis mee uitgelopen en ze hadden hem nog achterna geroepen of hij het ding asjeblieft om de hoek en op de Meeuwerderweg wilde afsteken, maar dat was al te laat, daar begon het helse kabaal al.

Heel sneu voor deze keurige opruimers is, dat ze zich de moeite hadden kunnen besparen. Want vanmiddag kwam er een borstelwagentje van de Milieudienst langs. Dat komt ervan, als de buurtclub jaar na jaar klaagt dat de vuurwerkrommel er in de lente nog steeds ligt. Het borstelwagentje versmaadde overigens hooghartig de uitgespreide kerstboomkluit op mijn buurman zijn stoep. Zo blijft er toch nog wat te klagen.

NB: De foto is van begin augustus, Jacobstraat