Vauxhall in Grun’n (I)

Boyce – The pleasures of Vauxhall Gardens

“Flora, goddess sweetly blooming,
Ever airy, ever gay:
All her wonted charms resuming,
To Spring Gardens calls aways.
With this blissful spot delighted,
Here the Queen of May retreats,
Belles and beaux are all invited
To partake of varied sweets.

See a grand pavillion yonder
Rising near embowering shades;
There a temple strikes with wonder,
In full view of colonnades.
Art and Nature kindly lavish,
Here their mingled beauties yield,
Equal here, the pleasures ravish,
Of the court and of the field.

Hark! what heavenly notes descending
Break up on the listening ear:
Music all its graces lending,
O ’t is ecstasy to hear.
Nightingales the concert joining
Breathe their plaints in melting strains,
Vanquished now, their groves resigning,
Soon they fly to distant plains”

Vanavond speelde het Gabrieli Consort in het Cultuurcentrum. Op het programma stonden ironische tophits uit de tijd dat de Vauxhall Gardens nog “the place to be” waren. Er zat zelfs een heuse meezinger bij, en een duet met een koekoek. Sopraan Mhairi Lawson en tenor Mark LeBrocq mochten zich uitleven in mini-scetches. Er kon worden gelachen. Ik heb redelijk zitten genieten, bovenin die bij lange na niet uitverkochte grote zaal.

Ik hou wel van de authentieke muziekpraktijk, al strekt die liefde zich doorgaans uit tot muziek uit de Middeleeuwen, Renaissance en Vroeg-Barok. En niet tot de tot de muziek van de Hoog-Barok, laat staan die van de Rococo met haar herders en herderinnetjes. Terwijl ik voor die gruwelijk veronachtzaamde tijd op zich wel veel belangstelling heb.

Juist dankzij die historische interesse had ik een speciale reden om naar dat concert te gaan, een reden waarvan de musici zich ongetwijfeld geheel en al onbewust waren. In een straal namelijk, van een paar honderd meter rond de plek waar ze optraden, bevonden zich in de eerste decennia van de negentiende eeuw maar liefst drie wijnhuistuinen, waarin Vauxhalls plaatsvonden. Over die nachtelijke promenadeconcerten met hun Gesamtkunstwerk-achtige entourages morgen wat meer. Ik verklap alvast dat ik de Vauxhall een mirakels goed concept vind. Hoewel er in de uitvoering nogal eens wat aan mankeerde.

Stemming: helemaal opgemonterd