Droombaan: beul van Saddam

Het is de meest gewilde baan in Irak, meldt The New York Times. Honderden mensen hebben al gesolliciteerd om Saddam Hussein op te mogen hangen.

Momenteel buigt een Hof van Appel zich over het doodvonnis. Als dat wordt bevestigd, moet de executie binnen dertig dagen plaatsvinden. De Irakese regering wil er haast mee maken, want ze ziet in de man een inspiratiebron voor het soennitische verzet. Daarom verwerpt ze ook een openbare ophanging in een stadion. De guerilla’s zouden de toeschouwers onderweg kunnen beschieten, of het volle stadion kunnen bestoken met mortieren.

Ook de gebruikelijke plaats van executie, een gevangeniscomplex in oostelijk Bagdad, ligt niet in de rede omdat men Saddam dan per helicopter moet overvliegen. Daarom zal de ophanging hoogstwaarschijnlijk plaatsvinden in zijn huidige onderkomen, de Amerikaanse militaire gevangenis vlakbij het vliegveld van Bagdad. Slechts een beperkt aantal genodigden mag aanwezig zijn. Wel zal een cameraman de gang van zaken registreren. Een paar van zijn shots zijn later waarschijnlijk op TV te zien. Men verwacht hoge kijkcijfers.

Happy end verzekerd, al verloopt niet elke Iraakse ophanging even soepel. Begin september lieten de Iraakse autoriteiten 27 mensen ophangen. Halverwege de reeks knapte een touw en tuimelde een veroordeelde naar beneden. “Allah heeft me gered!”, schreeuwde hij. “Allah is groot! Ik heb dit niet verdiend!” Een uur lang lag hij op de betonnen vloer te bidden en schreeuwen, terwijl de cipiers en de beul debatteerden of hier sprake was van een goddelijke tussenkomst, en zo ja, of ze ’s mans leven dan moesten sparen. Er kwam echter een nieuw touw, en ze hingen de man alsnog op.