Een kwestie van kleine kwaliteit
Geplaatst op: 4 januari 2007 Hoort bij: De actuele wereld Een reactie plaatsenDe telefoon gaat op een voor mij weinig christelijk tijdstip. Ik neem toch maar op en noem mijn voornaam.
“Daag , met Jolande van De Cateraars. Spreek ik met xxx-Architecten?””
“Nee, daar spreekt u niet mee.”
Het blijft even stil aan de andere kant van de lijn. Dan zegt ze: “Nou, dan weet ik genoeg. Daaag.”
“Ja, dag.”
Het verkeerde nummer intoetsen, dat kan natuurlijk, dat overkomt iedereen wel eens. Maar zou zo’n mens nou helemaal niet doorhebben dat je in zo’n geval altijd je excuses even hoort aan te bieden? Mocht ik een cateraar nodig zijn, dan krijgt De Cateraars al bij voorbaat een minnetje op de lijst.
groninganus 
Ook een merkwaardige formulering, “dan weet ik genoeg.” Alsof ze een verdachte bestelling natrok die vals bleek te zijn. En alsof jij daar schuldig aan bent.
Hm, ik vind wel dat die Jolande van de Cateraars een prachtige achternaam heeft! Oude Belgische adel, schat ik zo.
Soms zegt men dan “sorry, verkeerd verbonden”. Nééhéé . . . verkeerd GEKOZEN !
Verkeerd getoetst, zeg ik dan vaak.