Pop-pop-pop-pop-peroppetoppetop

Geplaatst op 22 januari 2007

Dit was hem. Onze koffergrammophoon. De Philips AG2145. Hij is gemaakt van 1957 tot 1959 en je kon er in vier snelheden van die zwarte plaatjes op draaien: 16, 33, 45 en 78 toeren per minuut. In het deksel kon je ze opbergen, die plaatjes. Dat waren er heus niet zoveel hoor, bij ons. Hooguit zeven. De meeste met Sinterklaas- en Kerstliedjes, maar mijn ouders hadden ook een paar hitsingels.

Zoals de ‘Itsy Bitsy Teenie Weenie Yellow Polka Dot Bikini‘ van Brian Hyland – clip –  uit de herfst van 1960. Lang geleden is dat hè? Die tekst vonden de mensen toen ondeugend. Pop-pop-pop-pop-peroppetoppetop.

Weet je, als je maar twee hits had, dan draaide je die net zo lang tot ze je als een taaie sliert snot de neus uitkwamen. Er waren wel meer mensen die Itsy Bitsy enzovoorts niet meer konden luchten, zien of horen. In One, Two, Three, een hele leuke film uit 1962, zetten gemene Oostduitse agenten het nummer rücksichtsloos en met succes in om een zogenaamde kapitalistische spion van zijn slaap te beroven en tot een bekentenis te dwingen.

De volgende keer iets over het andere hitsingeltje bij ons thuis. Nu doe ik eerst weer de deksel op onze koffergrammophoon. Zo, die zit dicht. Daag.

Geplaatst op 22 januari 2007  b


Plaats een reactie on “Pop-pop-pop-pop-peroppetoppetop”

  1. Micha schreef:

    Mooi… Ik heb ook nog een goed werkende koffergrammofoon. Op batterijen. En de klep is de speaker. Machtig mooi ding. Maar ik draai mijn platen er maar niet te vaak op, zo’n ouwe naald aan een plastic arm kàn gewoon niet goed voor mijn Heilige Vinyl zijn…

  2. aargh schreef:

    Er waren natuurlijk ook rode plaatjes. Met sprookjes, daar hadden we er veel van. Altijd leuk om die op een verkeerd toerental af te draaien.

  3. Leo schreef:

    Mijn eerste grammofoon was er een die je met een slinger moest opdraaien. Dat waren nog eens tijden. Ik kreeg hem van mijn vader inclusief een stel Chinese platen. Allemaal als jochie weggedaan, want ik wilde natuurlijk een echte stereo-grammofoon, elektrisch met platen van Elvis en Johnny Haliday en zo. Jammer jammer………Leuke log trouwens. Nostalgisch. En wat het Noorden betreft, bekend hoor…ik heb o.a. het nodige gedaan voor MKB Noord, ken de problematiek daar redelijk………

  4. Wim Vuijk schreef:

    Mooie apparaten en herinneringen. En dan draaide ik de platen op alle snelheden om te proberen… Maar, heeft iemand ooit een plaat gezien die op 16 toeren gedraaid moest worden? 33 = lp, 45 = singletje, 78 = oude platen, bakkeliet, maar 16?


Mijn gedachten hierbij zijn:

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.