Een ready made voor het mondiale kapitalisme
Geplaatst op: 23 maart 2007 Hoort bij: De actuele wereld Een reactie plaatsen
Zelfs op het Vindicatpand Mutua Fides, bolwerk van de aankomende bourgeoisie, hangt nu het konterfeitsel van Che. Blijkbaar beseffen de contrarevolutionaire krachten niet meer dat de Argentijnse Cubaan korte metten met ze zou maken, als hij en zijn guerillero’s in levende lijve op hun balcon zouden staan. Zijn beeld, ontdaan van revolutionaire inhoud, is nog slechts een goedkope ready-made voor de handlangers van het mondiale kapitalisme. “Het lakse gemak waarmee steeds maar gedaan wordt” fascineerde collega Eamelje.net al, getuige diens verzameling CliChe’s.
Ouderwets gebruik van Che’s beeltenis komt sporadisch ook nog voor in Groningen, trouwens. Op een informatiemarkt kiekte ik voorman Arlen Sabajo van de NCPN-jeugd met op de achtergrond het portret van diens gesneuvelde kameraad:
groninganus 
Ik heb ‘em er maar weer ’s op nageslagen: ‘Twee, drie, vele Vietnams, dat is het parool’, uit 1967:
“Wat een lichtende nabije toekomst zouden wij zien opdoemen als twee of drie of vele Vietnams op het aardoppervlak tot bloei zouden komen, met hun getal aan doden en hun geweldige tragedies, hun heldenmoed van elke dag en hun steeds nieuwe slagen tegen het imperialisme, dat daardoor gedwongen wordt zijn krachten te verspreiden onder de druk van de groeiende haat van de volken der aarde!”
Wat dat laatste betreft vindt Che nog navolging in bepaalde moslim fundamentalistische kringen, die overigens naar mijn bescheiden indruk ook zijn ‘Guerilla warfare’ goed hebben gelezen.
“Heel onze actie is een strijdkreet, gericht tegen het imperialisme, en een oproep tot eenheid der volken tegen de grote vijand der mensheid: de Verenigde Staten van Noord-Amerika. Waar de dood ons ook verrassen moge, hij zal ons welkom zijn, mits onze strijdkreet door een ontvankelijk oor is vernomen en mits een andere hand wordt uitgestrekt om onze wapens op te nemen en andere mensen klaar staan om de lijkzang te zingen met het staccato van machinegeweren en nieuwe strijd- en overwinningskreten.”
Tja, what to say? Goeie ouwe tijd? Naaah … Maar ik heb wel het een en ander van de man geleerd …
De man die het orginele plaatje ooit schoot (de beeltenis is als foto begonnen en gewoon dik naar het contrastrijke doorgetrokken) heeft, naar verluidt, nooit een cent aan royalties gezien. En dat voor één van de meest gekopieerde werken van de wereld.
“If I had a dime for every…”
Och, enkele eeuwen na dato is Napoleon een groot man geworden en als er genoeg tijd overheen gaat vindt men Hitler misschien ook nog een toffe peer. De revolutionair die het ver wil brengen qua cultstatus moet wel vooral jong overlijden, dat helpt.