Recente reacties
- PietrO op Kroegen die ik gekend heb
- Kees Kuiken, historicus op De Toekomst, tempel van de oude beweging
- Sue op Sterren in het Bos – de bands
- Ria op Kroegen die ik gekend heb
- Ria op Kroegen die ik gekend heb
Categorieën
Archief
Statistieken
- 2.280.387 hits
Blog op WordPress.com.
Mid Mo Design.
- Reactie
- Herbloggen
-
Abonneren
Geabonneerd
Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
groninganus %d
In Onnen stond mijn wieg.
Dankjewel, Harry, voor de sfeervolle foto’s
Wat een fraaie, rustieke plattelandsserie.
Vooral met die foto van dat gebouwtje met dat bankje heb ik wel wat …
@Jan,
Zoiets heet een zomerkeuken of stookhut.
Dag Harry !
Het onderstaande vond ik op de site van de familie van Vondel.
http://www.noordelingen.nl/JoostvanVondel.htm
Misschien iets voor jou ?
Vr. gr. Anton
V-AB Berend van Vondel, zoon van Jakob van Vondel (IV-I) en Engeltje Timpener, koster hervormde kerk, wonende in 2e Exloërmond en in Musselkanaal, is geboren op zaterdag 6 mei 1922 in 2e Exloërmond, is overleden op woensdag 7 april 2004 in Emmen in het Scheperziekenhuis, is begraven op dinsdag 13 april 2004 in 2e Exloërmond na een uitvaartdienst in de SOW-kerk te 2e Exloërmond. Berend werd 81 jaar, 11 maanden en 1 dag.
Berend van Vondel was erg actief als auteur van revues en andere schrifturen. Bekend was zijn feuilleton/streekroman “Strijd om het geluk” over plaatselijke omstandigheden in 2e Exloërmond. Hij had functies in (hervormd) kerkenland. Ook vervulde hij andere maatschappelijke functies w.o. voorzitter van de algemene invaliden bond Odoorn. Natuurlijk werd hij voor dat alles beloond met een Koninklijke onderscheiding !
Als rechtgeaarde van Vondel dichtte hij ook veel. In één daarvan beschreef hij de eenvoud maar ook de kracht van de paardebloem. Hij beschreef dat in zijn eigen dialect: het veenkoloniaals-Gronings. Nog niet zo lang geleden las hij mij het gedicht helemaal voor:
Peerdebloumen
‘k Luip in ‘t veld en keek in ’t rond,
‘k zag overaal peerdebloumen.
Veul wòrt der over die nait proat,
men heurt nait over die roumen
Doe peerdebloum bist zo gewoon,
nait weerd om noar te kieken.
Bist nait in tel, doe most aaltied
veur aander bloumen wieken.
Men dut die onrecht aan
want bist het kieken echt wel weerd.
De mìnsen hebben van die
nog bitter waaineg leert.
Men behandelt die aaltied slecht
en trapt die op de kop.
Doe kikst den treurig
mor richtst die ook weer op.
Want doe bist staark,
kist tegen störm, onweer en regen.
In ‘t waailaand bie de sloot of baarm,
men komt die overaal tegen.
En ieder jaor zörgst doe mor weer
veur ain talriek noageslacht.
Bist ainvoudeg mor waist wast wist,
doarin ligt ook dien kracht.
Hest doe ‘t bluien doan
en begunt het haard te waaien.
Den nemt de wind dien zoadjes mit
en begunt ze uut te zaaien.
Doe peerdebloum ‘k bewonder die
oal wòrst doe den veracht.
Doe zetst mor deur, ik stoa verboasd
over dien ainvoud en dien pracht.
As ik die zo zai, den denk ik voak:
“doe bist ain beeld van ’t levenâ€.
Doe vragst nait veul, mor doe hest mie
ain grote riekdom geven.
Doe hest mie leerd, gain pracht en proal,
doar komt het nait op aan.
Al bist doe den nait veul in tel,
in ainvoud staaist veuraan.
B. van VII-E Maria (Marja) van Vondel, dochter van Karst van Vondel (VI-D) en Antje de Jong, wonende in Emmer-Compascuum, is geboren op vrijdag 11 maart 1955 in Emmen.
Maria was gehuwd met Reind Zwiers. Reind, wonende in Emmer-Compascuum, is geboren rond 1954, is overleden op vrijdag 4 januari 2002, is gecremeerd op woensdag 9 januari 2002 in Emmen. Reind werd ongeveer 48 jaar.
Het gedicht boven zijn rouwadvertentie:
kameraad kameraad ik zal je niet vergeten
en als ik ooit versleten ben
dan weet je dat ik jou nog ken.
kameraad kameraad ik zal je niet vergeten
en als mijn tijd gemeten is
dan weet je dat ik jou nog mis.
nog maar een ogenblik
dan moet ik je gaan verlaten
maar tot mijn laatste snik
blijf ik je kameraad.Vondel
an van Vondel, zoon van Jakob van Vondel (IV-I) en Engeltje Timpener, technisch(gemeente-)ambtenaar, wonende in Winschoten, is geboren op zaterdag 5 januari 1918 in Odoorn, is overleden op zaterdag 1 februari 1992 in Winschoten, is begraven op donderdag 6 februari 1992 in 2e Exloërmond. Jan werd 74 jaar en 27 dagen.
Mijn oom Jan was erg bezig met de Grunniger toal. Hij dichtte zo nu en dan en zo ontstond na een bezoek aan mijn moeder, als een ode aan haar kookkunst, het volgende gedicht:
Aan mien zuster
op Knoal
Winschoot, okt. ’84
Boontjesoep
Mien zuster dei hait Mientje
Ain flink en oardig wicht
Aaltied bin je doar welkom
Deur is der ook nooit dicht
Ze kin ook lekker koken
Het mainst wel koffie kloar
En ’n stukkie in de linkerhaand
Dei krieg je ook wel doar
Op ’n keer dou was ‘k der weer ais
Ze ruip mie gastvrij tou
Ze zee ik heb de koffie klaor
Goa zitten en tast tou
Kin’t ook wel bie ons eten
Moar treffen dust het nait
Ik heb allend maor boontjesoep
’t Is moar veur die ain wait Ik zee dat is nait slim heur
Ik eet wel wat der is
En nao het koffiedrinken
Dou schikten wie aan dis
Hoar laive tied wat dee mie
Dei boontjesoep doch deugd
‘k Heb nooit zo lekker eten
’t Het levenslaank mie heugt.
J.v.V.
Jan trouwt op woensdag 20 november 1940 in Utrecht op 22-jarige leeftijd met de 20-jarige Johanna Anthonia van Ommen. Johanna is geboren op maandag 8 december 1919 in Utrecht, is overleden op zaterdag 29 oktober 1977 in Winschoten, is begraven op woensdag 2 november 1977 in 2e Exloërmond. Johanna werd 57 jaar, 10 maanden en 21 dagen.
@Anton,
Misschien wel.
Schitterende foto’s. Een plezier om naar te kijken.
Ik mag er ook met plezier naar kijken.
Leuk.