De Musselkanaalster roulette

Heb me uitstekend vermaakt bij het concert van Törf op de coaster Anda, gisteravond. Wat zijn die jongens gegroeid, in dertig jaar tijd. Muzikaal dan hè. 😉

Henk Scholte vertelde tussendoor weer een verhaal van zien katholieke opa Kloas Poep uit Musselkanaal. “Dei man kon zo laigen”, zei Henk,

“dei loog kikkers ain sloot oet woar hailemoal gain kikkers in zaten.”

Dit keer ging het verhaal over een man met de bijnaam Bochel. Bochel Supèr, zo heette hij voluit. Deze Bochel nu, had een bijzonder gewaardeerde functie in zijn dorp. Als de mannen in de kroeg wilden gokken, legden ze Bochel ruggelings op het biljart. Bochel trok zijn knieën in en een sterke kerel gaf hem een beste slinger, zodat Bochel op het biljart rondtolde. De kant waar zijn hoofd uitwees had gewonnen. Dit was de wijd en zijd vermaarde Musselkanaalster roulette.

Bochel Supèr kwam ook een keer een commies tegen. Zo’n commies – mijn eigen grootvader Perton was er een, dus ik kan het weten – inde lokaal belastingen, bijvoorbeeld op geslachte varkens, motorrijtuigen en fietsen, maar hij kon ook bekeuringen geven, onder meer wegens het niet voeren van het vereiste licht. Die keer fietste Bochel langs het diep terwijl de carbid in zijn fietslamp op was. Een commies hield hem staande. het was nog een jonge kerel, net nieuw en dus niet zo bekend in Musselkanaal. “In naam der wet, ik  moet u bekeuren”, sprak hij streng. Bochel vond dat niet zo leuk vanzelf, en zei: “As ie mie ’n boute geven, den schoakel ik mien bruir in, dei is rechter”.  Daarop stak de commies zijn bonnenboekje toch maar weer in de binnenzak van zijn jas. Op het kantoor vertelde hij zijn chef over het geval. Die lachte hem uit: “Hahaha, man, wat ben jij ertussen genomen”. Wat bleek nou, Bochel had helemaal geen broer die rechter was. Ja hij was wel rechter, die broer, maar rechter dan Bochel zelf was.

—

Vidimah heeft haar clip van het optreden op Youtube staan.