Een stamgast van de Kroeg van Klaas

Ik zat eens te kijken hoevaak de Oosterpoort, de wijk waar ik woon, voorkwam in de radionieuws-bulletins van het ANP, waarvan de teksten net op het web gezet zijn. Dat leverde met verschillende zoekwoorden toch nog aardig wat berichten op. Het meeste was natuurlijk wel zo’n beetje bekend, maar een enkel bericht bewerkstelligde toch nog een onverwachte herkenning.

Neem het bovenstaande, uit oktober 1980. Het gaat hierbij om H.F.W. (Henk) Kruize, die ik als stamgast van de Kroeg van Klaas kende. Hii kon hem daar behoorlijk raken, was niet altijd in een even goed humeur, en als men hem naar zijn zin iets te na kwam, placht hij met een nadrukkelijke plechtstatigheid uit te spreken dat hij recensent klassieke muziek was van het Nieuwsblad van het Noorden. Dit ter onderstreping van zijn eventueel aangetaste status.

Jan Visser en ik zaten daar ook regelmatig, in de Kroeg van Klaas. Dit vooral vanwege het tafelvoetbalspel in de hoek bij het raam met het uitzicht richting Oosterbrug. Echt goed waren we niet, Jan en ik, er waren veel betere spelers dan wij en we kregen regelmatig klop. Neemt niet weg dat er progressie in ons spel zat, hetgeen de aantrekkelijkheid van het café niet weinig verhoogde.

Als in de kleine uurtjes de laatste ronde geweest was, en de kenmelodie van de hoogste tijd weerklonk, zat daar vaak nog H.F.M. Kruize. Dermate in de lorum, dat hij door twee man naar zijn huis gebracht moest worden. Jan had deze kroeg-corvee al vaker omhanden gehad, maar die keer was ik ook de klos. Jan nam hem rechts onder de arm, en ik links. De vijftig, honderd meter naar Kruizes huis hadden we ongeveer voor de helft overbrugd, en we stonden midden op de rijbaan, toen Kruizes broek naar beneden zakte en op het asfalt zonk. Dat zou helemaal niet erg geweest zijn, als er niet tegelijkertijd achter ons razendsnel de lichten van een auto naderden. Ik raakte een beetje in paniek, maar als oud-verpleger was Jan de rust zelve en hij hees het zaakje doodgemoedereerd omhoog, zodat wij met de patiënt tussen ons in nog net op tijd van de rijbaan afkwamen.

Ik zal toen een jaar of 23, 24 geweest zijn Zo’n man als Kruize vind je dan behoorlijk oud. Nu ik zoveel jaar later nog eens dat bericht over die brand lees, en merk dat Kruize slechts 43 was toen hij omkwam, vind ik dat helemaal niet oud meer, maar tamelijk jong.

Overigens haalde ook de legendarische brand van de Kroeg van Klaas zèlf het ANP-nieuws. Dat was op 30 september 1975, toen ik nog niet in de wijk woonde:

Met zo’n bericht als aanknopingspunt, kan je fijn de krantenleggers in.