Opnieuw verrassingen onder de Grote Markt

Een ieniemienie fallus-insigne, dat is de laatste bijzondere vondst bij de derde opgraving op de Grote Markt. Eerder deze week kwam er een laat-middeleeuwse afwateringsgoot tevoorschijn.

Zoals bekend schuift de vooroorlogse rooilijn van de Grote Markt oostzijde straks zeventien meter naar het westen op. Daarom moeten er allerlei kabels en leidingen worden verlegd, en dat betekent weer de vernietiging van bodemarchief, dat archeologen dan eerst in kaart moeten brengen. Vandaar dat er nu een twee meter brede sleuf op het marktplein binnen de rijbanen ligt.

Op last van de een of andere overbezorgde instantie is die sleuf afgeschermd met een schutting. Anders dan bij de twee vorige opgravingen is er dus geen sprake van dat het publiek de archeologen vanaf een tribune volgen kan. Maar vanmiddag mocht het even binnen de omheining komen kijken en gaf Bert Tuin, de opgravingsleider, tekst en uitleg.

Ik kon ik er helaas niet bij zijn, maar heb er dit over gehoord. Dat de laatste mooie vondst – waarschijnlijk – een piepklein fallus-insigne was. Net als pelgrimstekens worden zulke opspeldbare fallusjes  wel vaker in stedelijke omgevingen aangetroffen, maar dat er ook eentje in het hart Groningen lag, is toch bijzonder.

Eerder kwamen er halverwege de opgravingssleuf twee rijen redelijk forse veldkeien  tevoorschijn. Er werd aanvankelijk zelfs even gedacht aan een hunebed, maar er bleek een minimaal straatje van rode bakstenen tussen te liggen. En dat maakt het tot een goot, die afwaterde op een sloot aan de oostkant van de markt.

Het mooie is dat Bert Tuin , die zowel archeoloog al;s historicus is, deze vondst kon koppelen aan de kroniek van Johan van Lemego, die vermeldt dat men in 1447 begon met het bestraten van de Grote en Brede Markt, een operatie die in 1448 haar volle beslag kreeg..

Volgens Tuin is toen alleen het zuidelijke deel van de huidige Grote Markt bestraat en markeert de goot de noordgrens van het geplaveide gedeelte. De goot verving een vroegere sloot. Ten noorden van de goot lag waarschijnlijk een brede berm en daar weer naast was er wellicht een keienweg, al is daar geen spoor van gevonden.

Alle foto’s van Kiekert