Geen brood zonder preek in Beerta (1756)

Dominee Lubbers vernam dat enige van de arme lieden – dwz door de diaconie ondersteunden – weinig of niet in de kerk kwamen en hun kinderen ook niet naar school stuurden zoals het hoorde…

“waar op de Kerkenraad met eenparige stemmen besloten heeft dat men die menschen die zonder nootzake de middelen der Genade bleven verwaarlozen, so lange het brood zoude onthouden, tot dat zij zig beterden door neerstig zig tot het gehoor van Gods woord te begeven, en haar kinderen ter school deden gaan, dewijl de Kerkenraad oordeelde so wel te moeten sorgen voor de behoudenis der zielen, als der lighamen van die an haar opzigt toevertrouwd zijn.”

Bron: RHC Groninger Archieven, Toegang 206 (archief hervormde gemeente Beerta (1) 1596 – 1924), inv. nr. 1,  kerkeraadshandelingen, de notitie dd 3 december 1756.


3 reacties on “Geen brood zonder preek in Beerta (1756)”

  1. Jan K. schreef:

    Wij noemden dat thuis altijd chantagepraktijken, en dat vind ik eerlijk gezegd nog steeds.

  2. Luc schreef:

    Dit kwam begin vorige eeuw ook nog voor.Mijn grootmoeder (opoe) liep vroeger met de stoetkörf in Bellingwolde en wist dus uit eerste hand wie door “domie” in de ban was gedaan, dan mocht daar niet meer bezorgd worden. Op hoge leeftijd was ze nog duvels als dat ter sprake kwam. Atheïsme was volgens mij dan ook door haar uitgevonden. Mij werd het in ieder geval door dit soort voorbeelden met de paplepel ingegoten. Rosa Luxemburg was haar heldin. Haar portret hing samen met die van Troelstra naast de bedsteedeuren. Nu zwelgen we in weelde, en barsten we bijkans van verontwaardiging als blijkt dat Mien zich geen flatscreen kan veroorloven en de gemeente niet bijspringt. Dit alles in mijn geval binnen drie generaties. Het kan verkeren.

  3. boomkruiper schreef:

    Wat een terreur! Schande!


Mijn gedachten hierbij zijn:

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.