Klonters

Een paar jaar voor zijn dood bezocht Jozef Israels familie in Groningen. Hij kwam voorbij het huis van een vroegere vriend, dat net opgeschilderd werd. Hij belde er aan en na de begroeting en het wederzijds informeren naar elkaars gezondheid zegt Israels opeens: “Heur ies vrund, ‘k bin kwoad op dij. Nou ‘k in stad bin hast mie toch ook best wat gunnen meugen. Ik bin toch ook schilder.” Zijn vriend keek hem heel even aan en zei: “Heur ies Jozef, dou gooist mie te dikke klonters d’rop”.

Bron: LC 19.8.1911