Vergeefse missie in Midwolde

Ik heb er nog droge lippen van. En ik verbeeld me dat ik naar vleermuizenpoep ruik.

Voor ons blad moet er een foto komen van de luidklok te Midwolde, waarop volgens Pathuis’ Groninger Gedenkwaardigheden de tekst staat dat hij hergoten werd in 1704, dit nadat hij een paar jaar eerder gebarsten was bij het verluiden van de dood van koning-stadhouder Willem III.

Wij naar Midwolde in de auto van T. Het te bestijgen object vanaf de parkeerplaats:

Die toren staat scheef, als hij straks maar niet instort onder ons gewicht.

Terwijl T. de sleutel haalt monster ik de toren in mijn Quasimodo-modus:

Dat zijn een een stuk of wat ladders omhoog.  Op de eerste verdieping meteen al het probleem dat het er pikkedonker is, zonder dat er een lichtknopje te ontwaren valt, T. gaat terug naar de sleutelmensen voor een zaklantaarn. Die vertellen dat er een lichtknopje in de keuken zit, dat de hele toren bedient.

Bij het karige licht komen we voorbij hoopjes vleermuizenpoep. Tevens ontwaren we de gewichten die het torenuurwerk op gang houden:

Er is zo weinig licht, dat het opschrift van de klok in situ niet te zien valt. T. voelt waar het opschrift zit en op zijn aanwijzingen flits ik er op los:

Buiten de toren kijken we nog even naar de foto’s op het kleine schermpje van mijn camera. Ook daarop is geen klokopschrift te zien.

Bij het overzetten van de foto’s merk ik vanavond dat het opschrift uit de klok een heel andere is, dan Pathuis geeft. Het is er een uit 1949. Deze klok is toen gegoten door Van Bergen, en dus niet door Fremy, zoals het exemplaar uit 1704. Conclusie: we hebben de verkeerde klok genomen. De goede bevindt zich waarschijnlijk nog een ladder of wat hoger…