Komt een student bij de rector

In het decembernummer van Broerstraat 5, het alumniblad van de RUG, staat het laatste stukje van Frans Zwarts. De scheidend rector-magnificus, inderdaad een hele toegankelijke man, vertelt dat medewerkers en studenten gewoon bij hem konden binnenlopen. Wat ze volgens hem ook deden. Zwarts:

“Het mooiste vond ik,die keer dat een student naar het bestuursgebouw in de Oude Boteringestraat 44 was gefietst. Hij klopte aan en toen ik hem binnenvroeg, zei hij: “Ik heb een vervelende mededeling, ik ben weggestuurd bij het college.” “Zo”, zei ik, “dat is niet zo best.” 

Helaas is de rector hier wat weinig specifiek. Bij het lezen van deze passage vroeg ik mij dadelijk af of deze student wellicht door een docent eruit was gestuurd met de mededeling: “Ga maar naar de rector”. Een directief dat deze student dan braaf had opgevolgd, hetgeen weer een treffende illustratie zou vormen bij de stelling dat de universiteit verschoolst.

Een moment of wat later bedacht ik dat het ook een studentengrap kon zijn, of het gevolg van een weddenschap:

Uitdager: “Durf jij zomaar bij de rector binnen te stappen?”
Aannemer: “Natuurlijk wel. Waarom niet? het is een hele toegankelijke man, zeggen ze.”
Uitdager: “Maar wat voor smoes bedenk je dan?”
Aannemer: “Nou, dat ik uit college ben gestuurd.”

Bij de ene lezing komt de student eruit als een dociel wezen, dat braaf doet wat hem gezegd wordt: de vleesgworden zesjescultuur. Bij de andere lezing is de student iemand die initiatief neemt, moed toont of om mijn part ondernemingszin. Dit hele verhaal kan me veel teveel kanten op en het verdient daarom zeker een nadere uitwerking.

Beste Frans, wij gaan dood van nieuwsgierigheid: wat voor student was het?