Geit in bedstee

“Onze afbeelding, een reproductie van een keurige penteekening van den heer P. Sennema, teekenleeraar hier ter stede, is het oude moeskershuis, dat tot voor eenige laren in de Moesstraat stond, direct bij den overweg. Dit oud, aardig Moesstraathoekje moest bij den aanleg van de Fruitstraat worden afgebroken, ’t Was een mooi type van een boerenwoning, zooals er maar weinige meer zijn. De blauwgrijs gepleisterde muren van het voorhuis, de schuine daklijnen, de helderroode pannen gaven het boerenhuisje een bijzonder warme bekoring.

Lange jaren, van ongeveer 1850 tot ruim 1880, woonde hier de familie Severien, aan wie ook de groote achterliggende tuin behoorde. Vóór 1880 reeds werd de schuur als woning ingericht. Bij het leggen van den spoorweg Delfzijl— Groningen moest de kruin van den Hondsrus voor een deel woeden weggegraven, zoodat het scheen, of het huis op een hoogte was gebouwd. Daarom werd het dan ook „’t huis op de hoogte” of alleen „de hoogte” genoemd.

In de achterkamer van dit huis woonde een dertigtal jaren geleden een oude turfventer: „Pait Zand”. Hij was weliswaar arm, maar was toch in ’t gelukkig bezit van een geit. die gestald was in een der hokken hij ’t huis. De jongens van de Moesstraat — jongelui kunnen in hun overmoed soms zoo wreed zijn — plaagden steeds maar weer het arme dier van Zand. „Pait en vrouw” besloten daarom de geit in de woonkamer, in een leege bedstede te stallen…”

Bron: T. (Jacob Tilbusscher), ‘De Moesstraat te Groningen‘ in het bijblad  Ter Verpoozing van ‘t Nieuwsblad van het Noorden d.d. 15 december 1928.