Een laatste blik in het apotheekmuseum
Geplaatst op: 4 oktober 2012 Hoort bij: Geschiedenis 9 reactiesNa 230 jaar verdwijnt de apotheek van het A-kerkhof. Het bedrijf, nog steeds genoemd naar de vorige eigenaars, Venema, verhuist naar het Kwinkenplein. Daar is de ruimte beperkter en dus moet een nieuwe plek gevonden worden voor de realia en archivalia in het particuliere apotheekmuseum. De eigenaar wil ze voor Groningen behouden en bovendien graag dat hier nog eens een expositie van het materiaal komt, en daarom keken de historisch conservator van het Groninger Museum en ik er vanmiddag op zijn uitnodiging rond.
Jugendstilkast voor de homeopatische medicijnen, een afdeling die al sinds 1899 bestaat:
Apothekerskast met vierkante laden:
Plantkundig boek met gekleurde platen. Links de hop, rechts de tamme kastanje:
In de Jugendstilkast onder andere een middeltje van een firma De Bruinvisch, injectievloeistoffen en vooral Edelzalf:
De Edelzalf is een anderhalve eeuw oud product dat Apotheek Venema zelf nog op ambachtelijke wijze vervaardigt. Ze wordt toegepast tegen onder meer luieruitslag, schaafwonden en kloofjes in handen:
Er lagen ook zaken uit andere apotheken, zoals dit flesje van apotheek Sissingh aan de Grote Markt, met een vignet dat bestaat uit een Martinitoren geplaatst op een vijzel:
Van Egberts & co, eveneens uit Groningen, een stuifdoosje met DDT tegen luizen en vlooien (“Daar gaan ze Jan!”). Concentratiekampslachtoffers werden ermee behandeld, kinderen tot ver na de oorlog evenzo:
Gebrandschilderd glas met vijzel en esculaap:
groninganus 
dit moet bewaard worden, dat ze zo lang al op homeopatische medicijnen vertrouwden
en al die jaren nog geen enkel wetenschappelijk bewijs dat het werkt, dus pure kwakzalverij
vandaar dat nu op de flesjes in de drogisterij geen werking van het geheugen watertje meer mag worden geclaimd en ze de volle btw moeten heffen
Prachtig. Vreselijk spul dat DDT, maar het werkte wel. Ongelooflijk dat dit niet meer slachtoffers heeft veroorzaakt. Zie mijn pa nog met de flitspuit alle hoeken en gaten bijlangs. Kan me de lucht nog helder voor de geest halen van het goedje.
Prachtige reportage!
Doet me even denken aan die staven apothekersdrop, en de eerste dag op de kleuterschool in de Agricola straat (1948) toen al onze koppies bestrooid werden met DDT poeder. Je moest je neus dichtknijpen. Maar ik ruik het nog!
De wereld is veranderd, het zou nu krimineel zijn.
Zo’n prachtcollectie moet toch bewaard blijven!!!
Ben opeens helemaal vlooivrij en verlaat dit blog een stuk gezonder 😉
@ Dank Harry voor je support!
Prachtig! Hopelijk lukt het om er een goed plekje voor te vinden, want zoveel moois moet zeker bewaard en toegankelijk blijven.
Ik wil wel in dat museum werken !
Ik ben dol op dit soort dingen. Moet zeker netjes bewaard worden.
Mooie reportage.
Goed bewaren ! En ten toon stellen !
leuk dat er een nieuwe plek is gevonden