Op excursie naar de pikken van Melle
Geplaatst op: 3 juni 2013 Hoort bij: autobio, Kunsten 2 reactiesDe foto’s moet ik hebben gemaakt tussen 5 februari en 19 maart 1972. Want we waren met ons kunstgeschiedenis-klasje naar de overzichtstentoonstelling van Melle , die tijdens deze periode in het Stedelijk werd gehouden.
Natuurlijk moesten we even op de Dam zitten:
Uiterst links Wim Huisman, uiterst rechts Ineke de Lang, op wie ik jarenlang in stilte verliefd was. Net als – voor zover ik weet – drie andere jongens uit de klas. Het meisje linksbinnen moet Ida Andreae zijn, van het andere ben ik de naam kwijt (het geheugen is wreed).
Hare Krishna’s, die had je in Meppel niet:
Groep scholieren poseert op brug:
En maakt gekkigheid:
Melle bleek een schilder die zijn werk met pikken doorspekte, en die daarom voor een jongere generatie even in was, als voor een oudere obsceen. Onze leraar tekenen en kunstgeschiedenis, Rikus van der Meer, destijds 24 en nèt afgestudeerd van Minerva, maakte zelf ook nog surrealistisch werk. Hij zal een soort van verwantschap met Melle hebben gevoeld. Tegenwoordig maakt hij ander werk.
Mij deed de Melle-expositie vrij weinig, zeker op den duur. In mijn toch vrij omvangrijke digitale kunstcollectie blijkt helemaal niets van Melle te vinden. Buiten deze vier foto’s en een ansichtkaartje van het museum liet de tentoonstelling geen blijvende sporen achter.
groninganus 
Mooi stukje jeugdsentiment.
Wij hebben een jaar of vijf later Amsterdam op vergelijkbare wijze onveilig gemaakt tijdens een studieweek van de P.A.
Maakte je ook de vergissing te beweren dat de Westertoren in het echt tegenviel? Ik zei er nog bij, dat de Martinitoren mooier was, oei, moe je nie doen nie in Amsterdam. Gelukkig praatte ik Noorddrents en dachten ze dat ik de loftrompet met de Wester stak. Maar echt, jij kent de Martini nu ook van dichtbij, eerlijk? Of zou het puur zijn wat je gewend bent vnd je het mooist.