Spel & Kunst
Geplaatst op: 17 november 2013 Hoort bij: De actuele wereld 8 reacties
Ik kom een filosoof tegen en die zegt dat spel geen doel heeft en geen nut.
En daar geloof ik geen snars van. Spel is vaak een oefening voor een latere praktijk. Kijk maar naar dieren. Het stoeien van jonge katten preludeert op de gevechten later in hun leven, waarmee territoria en voortplanting worden bepaald. Uiteraard bedoelen de jonge katten dat niet, ze hebben geen notie van een toekomst. Toch is dat het doel, en heeft het dat nut. Zonder al dat spelenderwijs geoefen, zal een kat later sowieso het onderspit delven.
Diezelfde filosoof beweert ook dat spel en kunst gelijkwaardig zijn aan elkaar en vele overeenkomsten kennen. Kunst is een spel volgens hem. Kunstenaars leren van spel, maken spel tot kunst.
Inderdaad zijn er spielerische kunstenaars. Maar vaak blijken die wat minder in tel. Men heeft in het algemeen veel liever bloedserieuze conceptualisten en zwetsers in het luchtledige dan een lichte toets en humor. Volgens mij althans.
Ik vind ook dat de filosoof de verschillen tussen kunst en spel veronachtzaamt. Dieren doen wel aan spel, maar niet aan kunst, tenzij ze daartoe aangezet zijn door kunstenaars als Wim T. Schippers (en dan nog stemt het resultaat ons lacherig, omdat het niet strookt met onze preconcepties over kunst). Dieren doen niet uit zichzelf aan kunst omdat ze niet kunnen plannen, geen dingen kunnen opzetten, bijvoorbeeld ook geen rollen kunnen instuderen, terwijl kunst daarentegen altijd iets cerebraals, iets vooropgezets en planmatigs houdt, zelfs als ze dat met opzet niet wil.
Inherent aan kunst is een beheersing van de tijd, die juist aan spel ontbreekt, hoe nuttig dat spel in de toekomst ook is.
—
Het plaatje heb ik ooit eens geleend van Max Dohle.
groninganus 
Dieren doen wel aan kunst – mannetjesdieren om vrouwtjes te verleiden bijvoorbeeld. Google maar eens op ‘prieelvogel’. En wat te denken van al die baltsdansen!
het hele leven is een spel als je geen artiest bent en het dagelijks leven
dan red je het absoluut niet
Dan heb ik een grote gebakken schol op m’n bord liggen en de kat geeft een perfecte imitatie van een uitgehongerd dier uit een ontwikkelingsland. Ja, dat is geen kunst, zo kan ik het ook. En vervolgens zit ik op m’n knieën op de grond en jat hij de schol van m’n bord. Gelukkig was het maar spel.
Nou, laat de filosoof maar ’s Huizinga’s Homo Ludens lezen dan voor wie spel bittere ernst was.
Enne: Olifanten kunnen prachtige tekeningen maken, geen gekheid.
Ik denk dat die ‘filosoof’ geen kinderen had of zelfs interesse in had. De illustratie wijst op een spel voor kinderen, niet dat van katten of olifanten.
Kinderen moeten zo jong mohelijk kunnen spelen. Het koestert o.m. denken, probleem oplossen, creativiteit en samenwerking, de fundering van een gebalanceerd leven.
De filosoof koos het plaatje niet, maar dat deed ik.
En een prachtige doos.
Lijkt vrij oud, maar ook nu zou het er best ingaan bij het kleine stel.
Sterker nog, er zijn van zulke spelletjes nagemaakt op internet, zoals Bigfarm en Myfreefarm/