‘Twintig papflessen sneuvelden’ en andere curieuze ongelukken in Havelte e.o.

Was een dagje op zoek naar krantenberichten over mijn geboorteplaats Havelte en verwonderde me daarbij over het enorme aantal verkeersongelukken, in de jaren vijftig. Op elk kruispunt loerde het gevaar. Pardoes overstekende kinderen en bejaarden waren naast venters nogal eens de dupe, ook omdat auto’s naar onze maatstaven veel te hard reden en dus nog een veel langere remweg kenden. De snelheidbeperkingen hebben wat dat betreft enorm goed gewerkt.

Naast tragische, waren er curieuze ongelukken. Zo kantelde in 1957 bij de Pijlebrug een tankwagen met ruim 16.000 liter bloed. Er vloog een afsluiter af, zodat de inhoud over een afstand van honderd meter over de weg heen stroomde. Hier er en daar was de laag wel 15 centimeter dik en de lokale brandweer had meer dan een uur nodig om het van de weg af te spuiten.

Een jaar later lag daar niet ver vandaan anderhalve ton aan pakjes boter op de rijksweg. Een vrachtwagenchauffeur was die ongemerkt kwijtgeraakt. Automobilisten reden door de pakjes heen, waardoor er een enorme smurrie op de weg kwam, andere automobilsuten raapten nog intacte pakjes op en kregen, voor zover de politie ze kon achterhalen, een bekeuring aan de broek.

Je reinste slapstick met zuivel was er in 1956 in Uffelte. Een boerenpaard schrok bij het uitspannen zo van een wapperende overall aan een waslijn, dat het de benen nam en de dorpskom in galoppeerde. Hier denderde het een bakfiets compleet met melkventer omver, die gezamenlijk in een bermsloot belandden. “Twintig papflessen sneuvelden”, aldus de krant, terwijl de melkventer een gekneusde schouder opliep. De schade zou men onderling regelen.

Soms blijkt ook iets van collectief mededogen met iemand die een ernstig ongeluk meegemaakt had. In mei 1955 was een timmerman bij een aanwakkerende storm bezig om een dak af te dekken met een dekkleed, Terwijl hij daarmee bezig was wierp een rukwind hem met dat dekkleed en al over het dak heen. De zwaar gewonde man kwam eerst in een ziekenhuis in Groningen terecht en werd naderhand langdurig verpleegd in Amsterdam. Toen hij met de kerstvakantie dat jaar tien dagen “met verlof in zijn gezin aanwezig” was, gaven de drie vrouwenverenigingen hem een radio, een radiotafeltje en een gratis abonnement op de VPRO-gids Vrije Geluiden. “Dat deze verrassing zeer op prijs werd gesteld, is te begrijpen,”