Sonja, de speurhond uit Uffelte

“UFFELTE, 13 Juni. Eenige dagen geleden werd de speurhond van rijksveldwachter v.d. Berg, Sonja, ziek. Onmiddellijk werd een dierenarts gewaarschuwd. Hulp mocht evenwel niet meer baten; gisterenmorgen is het dier gestorven.

Het is wel iets bijzonders, als in de kolommen van een krant melding wordt gemaakt van het sterven van een hond. Sonja verdient echter, dat voor haar een uitzondering wordt gemaakt. Daarvoor heeft deze tot in wijde omgeving bekende speurhond gedurende vijf jaar te veel nuttig werk ten dienste van de gemeenschap verricht. Heel wat delicten, welke anders wellicht nimmer tot opheldering gebracht zouden zijn, heeft Sonja, samen met haar baas, tot een snelle oplossing weten te brengen. Wat voor het gewone politioneele opsporingswerk verborgen bleef, daar bracht de scherpe neus van Sonja meermalen uitkomst. Vele zijn dan ook de gemeenten, ook buiten de provincie, waar men voor het doen van nasporingen de hulp van den rijksveldwachter en zijn herdershond inriep.

De heer v.d. Berg zal ongetwijfeld slechts noode van zijn trouwe metgezel hebben kunnen scheiden. Het zou echter gewenscht zijn, daar deze politieman blijkbaar de moeilijke kunst verstaat, goede speurhonden op te kweeken, dat hij spoedig in het bezit van een nieuwe hond gesteld wordt.”

Aldus de Meppeler Courant van 16 juni 1939. Die krant is helaas niet gedigitaliseerd en op internet gezet, iets waarmee de firma Boom die hem uitgeeft, veel goodwill zou kunnen kweken. Minder plaatselijke kranten die wel via internet in te zien zijn, noemen Sonja echter ook wel.

Zo was er begin september 1937 een bijenkorf met de honing er nog in van een erf in Busselte gestolen. Brigadier Van de Berg kwam toen met Sonja uit Uffelte over. Op het erf vond hij voetstappen en een stuk krant, waar hij Sonja aan liet ruiken. Meteen ging de hond zoeken over enkele akkers en bleef staan bij een eikenbosje naast de weg. Daar liep het spoor dood. Vermoedelijk was de dief ter plaatse op de fiets gestapt en over het verharde fietspad richting Havelterberg gereden, waardoor de hond niets meer kon uitrichten. Maar de politie wist nu wel waar ze de dader zoeken moest en vond in Havelterberg een arbeidershuis, waar de kapotgesneden bijenkorf lag met het andere stuk krant, naast een intact opzetstuk van de Busselter boer en een emmer vol met honing. De verdachte zoon des huizes bekende en gaf aan dat Sonja tot de plek waar hij op zijn fiets was gestapt het juiste spoor had gevolgd.

Was dit een half succes, bij een inbraak in Blesdijke, waar de dief – waarschijnlijk een bekende van het slachtoffer – er eveneens op een fiets vandoor ging, was de inzet van de hond van nul en generlei waarde. Dat gold eveneens bij de vermissing van een jongetje uit Steenwijk. Speurhonden willen dus nog wel eens meer tot de verbeelding spreken, dan effectief zijn.

Brigadier Van de Berg kreeg inderdaad een opvolger voor Sonja, die hij Damon heeft genoemd. Damon kwam nog veel vaker in het nieuws dan Sonja, maar ook zijn inzet leverde lang niet altijd succes op.