Huis in Obergum verraadt zijn geheimen
Geplaatst op: 11 februari 2014 Hoort bij: Ommelanden 5 reactiesWas vandaag tussen de bedrijven door even in Obergum om te kijken in het pand waar ik laatst ook al even was. De echte rommel is opgeruimd en nu treden allerlei kleine bouwsporen aan het licht, die iets vertellen over zijn verleden.
Versierde deurpost, zeventiende eeuw:

De versiering maakt deel uit van een dubbel stel zuiltjes, dat weer een restant is van een beddewand:

Sleutelstuk, dat ik niet terugvind in deze kleine catalogus:, maar dat ook uit de zeventiende eeuw is:

Vanaf een moment in de negentiende eeuw tot 1950 is het pand een bakkerij geweest. Misschien hangt met die functie samen dat de kelderverdieping van onder tot boven betegeld was, hoewel het (tegelijkertijd) ook een woonkelder kan zijn geweest. Die tegels – witjes en gekleurde – zijn er op een gegeven moment grotendeels uit gesloopt, helaas. Restant van een kanariekooitje (tegeltableau):

De tegels kwamen uit verschillende perioden – de rechter met de florale motieven werd gemaakt in de periode 1725-na 1800::

Linksonder een soldaat, rand met bloemen en vogels:

Kinderspelen, die ook nu nog wel worden gemaakt:

Gehavend landschapje:

Antiek sluitwerk:

Bij het opruimen kwamen twee borden als deze tevoorschijn. Waarschijnlijk zijn ze gebruikt voor een noodbrug, toen de boog van Winsum-Obergum in de oorlog opgeblazen was:

Partijtje oude flessen. Een etiket dat ik natrok bleek van rond 1900:

Verroeste lettervormen van de bakkerij:

Gietijzeren ornament aan zoldering voor ontluchtingskoker:

Behangetje met tedere bloempjes:

Als je het mij vraagt een sierlijst van een ledikant uit de achttiende eeuw:

Krantenpapier dat op een betengeling zat, geeft het jaar van een vorige verbouwing prijs:

Klaas Jan, bedankt!

Voor zover ik het kan beoordelen staat dit pand in de Westerstraat met de achterkant naar het Winsummerdiep (eigenlijk Winsummerzijldiep).
Ik woonde in Winsum tussen 1971 en 1993 en toen was het pand de opslagplaats van installateur/loodgieter Van de Noord, die er schuin tegenover een winkel had in van alles.
Het verhaal ging toen, dat ‘ain of aandre Amsterdammer’ voor een hoop geld de tegeltjes gekocht had. Vervolgens lukte het de man maar niet de zeventiende aardewerkjes heelhuids los te maken. Na de zoveelste poging zou hij ‘as ain haalve gek de boudel an diggels sloan hebbn.Moar zien centn was hai al kwiet.’
Over voornoemde loodgieter gingen trouwens in de Gouden Karper vermakelijke verhalen over de stamtafel.
De tegeltjes waren volgens zeggen 17de eeuws.
Je hebt het juiste huis te pakken! Dank voor dit verhaal! Ik ben geen deskundige, maar de tegeltjes zijn hoogstens zeer gedeeltelijk 17e eeuws.
Zeer waarschijnlijk was Egge Jans van Dijk broodbakker in deze woning, hij was een zoon van Jan Egges en Hindrikje Ites, die ook broodbakkers te Obergum waren, mogelijk vanaf 1771 in dezelfde woning.
Egge Jans van Dijk kocht in 1809 een nu verdwenen boerderij te Schilligeham (Winsum), deze boerderij heeft op perceelnummer F-257 gestaan, zelf heeft hij er nooit gewoond, de boerderij is vóór 1832 afgebroken. Verder had Egge Jans in 1832 nog een woning in Obergum, het betreft nr. 194.
Cor Enter
Wat een geweldige kans dat je dit hebt vast mogen/kunnen leggen. Hopelijk wordt het niet weg gebikt of op andere wijze verdoezeld. Laten ze het maar kundig verwijderen en bewaren.