De Koude Oorlog in Finsterwolde: “Je had echt geen revolver nodig”

Mijn grootvader had nog een andere neef die bestuurder was: Harm Tuin, van 1945 tot 1956 burgemeester van Finsterwolde en nadien nog een poos van Slochteren.

Als Harm Tuin in die laatste gemeente met pensioen gaat, staat er een afscheidsinterview in de krant dat voor het leeuwendeel over zijn periode in Finsterwolde gaat. Dat was tevens het dorp waar hij geboren en opgegroeid was als zoon van de anarchistische landarbeider die hier al menigmaal ter sprake kwam. In Finsterwolde schopte Harm Tuin het voor de oorlog van gewoon ambtenaar tot gemeente-secretaris. Hij kende er zijn pappenheimers.

In Finsterwolde gold burgemeester Harm Tuin, zelf sociaal-democraat, als de vastberaden rots in de branding der felle communistische agitatie. In die rol werd hij een BN-er. Toen de regering in 1952 de door de CPN gedomineerde raad op non-actief stelde, trad Harm Tuin aan als regeringscommissaris.

Volgens hem gingen de communisten er “zeer agressief en intimiderend” te werk. Ze zeiden dat er arbeidersbloed aan zijn handen kleefde en maakten hem uit voor verrader en fascist. En dat terwijl hij in de oorlog in Vught gevangen had gerzeten. Toch maakte hij er zich niet al te druk om, zei hij in het interview:

“Bepaalde dingen kunnen zo vaak gezegd worden, dat zij hun zeggingskracht verliezen.“

Hij vond ook niet dat hij gevaar liep, zoals velen meenden.

“Ik heb me in die tijd nooit bedreigd gevoeld. Ik durfde op elk uur van de dag en de nacht wel overal naar toe. En dat deed ik ook. Je had echt geen revolver nodig in Finsterwolde: allemaal onzin. (…) “. „Nee, een handgemeen heb ik nooit gehad. (…) Een heleboel geschreeuw, anders was het niet. (…) in Finsterwolde is het altijd bij woorden gebleven”.

In dat interview neemt hij zelfs nog op voor Finsterwolde – de herrie in de gemeenteraad vond hij niet representatief:

“Het hele dorp werd daardoor in een verkeerd daglicht gesteld. Men moet de bevolking van Finsterwolde niet lager taxeren dan die van alle andere plattelandsgemeenten. De mensen in Finsterwolde waren alleen lichter te beïnvloeden en ze gingen met de extremen mee.“

Ondanks alles koesterde Harm Tuin geen rancune jegens de communisten van Finsterwolde:

”Wij zijn heel schappelijk uit elkaar gegaan op die raadsvergadering, waar ik afscheid nam”.