De Pluimgraaf, raskippenblad voor sjieke lui

Een andere mooie vondst, deze week, was dit nummer van De Pluimgraaf uit 1904. Het betreft een weekblad voor liefhebbers van vooral kippen en daarnaast zang-, sier-, en volièrevogels, uitgegeven door Vincent Loosjes te Haarlem. Van dit blad zijn weinig andere exemplaren bekend. De kopletters en de omlijsting van de tekening zijn typisch Jugendstil, van de tekening zelf zou ik dat niet durven beweren, die lijkt gemaakt door iemand die anders wel sprookjesboeken illustreerde.

Om dit nummer zit nog een postbandje met de naam van de post-abonnee, W.C. Alberda van Ekenstein in de Oude Boteringestraat te Groningen. Dat was een jonkheer en inderdaad blijkt dat het fokken van pluimvee aanvankelijk, zo vanaf 1880, vooral een zaak van voorname lui was, die uit esthetische en nationalistische motieven een voorkeur hadden voor vaderlandse pluimveerassen. Pas na de Eerste Wereldoorlog, toen het plebs op zaterdagmiddag vrij kreeg, zonk dit cultuurgoed naar lagere standen, die meer naar de opbrengst in eieren en minder naar esthetische aspecten keken en die daarom ook buitenlandse kippenrassen niet versmaadden.

—

Bron van het stuk: RHC Groninger Archieven, Toegang 2063 (archief van de familie Alberda van Ekenstein) inv.nr. 63.

Over de geschiedenis van de georganiseerde raspluimveeteelt zie men ook het proefschrift van Bart Mombarg uit Peize (RuG 2000).