Een onverwachte achterachterachterneef

Dankzij het feit dat de film over Kees van der Hoef nu in zijn geheel op internet staat, merk ik dat ik onze familierelatie hier nog niet uit de doeken heb gedaan.

Die verwantschap is geen vondst van mij, maar van Frans Westra. In een primaire versie van zijn artikel over Kees voor de laatste Stad & Lande (jrg. 2015 nummer 1), schreef Frans namelijk dat Kees via zijn moeder een kleinzoon is van een Trientje Perton die zich in mei 1896 als dienstbode te Groningen vestigde, om daar een paar jaar later te trouwen.

Volgens de trouwakte was Trientje destijds 22 jaar en in Heiligerlee geboren als dochter van Jan Perton en diens vrouw Arina Ravensberg.

Bij haar geboorte, in 1876, stond vader Jan Perton, destijds 29 jaar oud, nog te boek als arbeider. Blijkbaar had hij zich opgewerkt – op het zand was dat ook gemakkelijker dan op de klei.

Op zijn beurt was hij weer zoon van een Haiko Perton, boerenknecht in Oude Pekela en 23 jaar oud bij de geboorte van Jan in 1847.

Met Haiko hebben we een oude, veel voorkomende voornaam in onze familie te pakken. Hij werd in 1824 geboren als zoon van de arbeider Aiko Haikes Perton (35) en diens vrouw Foktjen Geerts Wubbenaar, wonende te Beerta.

Dit nu, zijn de gemeenschappelijke voorouders van Kees van der Hoef en mij. Zijn betovergrootvader Haiko en mijn betovergrootvader Elzo, waarover ik hier eens wat heb verteld, waren broers van elkaar.

Je moet er inderdaad een eind voor terug, namelijk vijf generaties, maar dan heb je ook wat: een onverwachte achterachterachterneef!