Met Paulien Ex langs Eerelmans plekken in de stad

Na de eerste bezichtiging van de Eerelman-expositie in de Groninger Archieven, was er vanmiddag een stadswandeling langs Eerelmans plekken onder leiding van Paulien Ex. Hier staan we bij het pand op de hoek van de Oude Boteringestraat en de Zwanestraat, waar Otto Eerelman in 1839 in een woonkelder werd geboren, als zoon van een wolkammersechtpaar:

Het stadhuis vormde het hoofddoel van de wandeling. Ik was er een tijd niet geweest en vond het fijn om het weer eens van binnen te zien. Eerelmans onverbiddellijke stadsicoon, de paardenkeuring van de 28e augustus, opgeleverd in 1920:
Dat paard, Tabor geheten, leefde al niet meer, toen Eerelman het schilderde, en ook verscheidene keurmeesters waren uit de tijd. Zelfs smokkelde Eerelman wat allang afgebroken panden op zijn doek. Het is dan eerder een ideaaltypisch stadsbeeld, om Weber erbij te halen,  dan een stadsbeeld dat echt zo bestaan heeft. Je reinste geschiedvervalsing dus, en toch kan me dat in dit geval geen moer schelen.

Maar eerst belandden we in de collegekamer, waar een paar prachtige H.W. Mesdags hangen:

In de oude raadszaal ‘de Groninger stedemaagd’, een werk uit Eerelmans eerste periode in Groningen (1839-1876). Wijsheid, muziek, bouwkunst, industrie, goeie riolering en zeevaart – Groningen heeft het, getuige de maagd d’r attributen:

Justus Datho Quintus, die ouwe aristocraat, vond onze aanwezigheid in zijn domein maar niets. “Affreus gepeupel”, hoorde ik hem denken:

Zelfs op het plafond nog wapens van de stad, in carré:

Terug bij Eerelmans topstuk, waar onze gids op enkele bijzonderheden wijst:

Op weg naar huis langs de kermis, waar Eerelman zo graag mocht komen, hoewel hij deze mogelijk wat lawaaiig zou hebben gevonden: