Tourtje Terheijl – Tolbert – Boerakker – Enumatil
Geplaatst op: 1 augustus 2015 Hoort bij: Drenthe, Ommelanden 8 reactiesKrachtmeting van twee Belted Galloway-stiertjes bij de Langmadijk, Peizermade:

Een grote kudde wit vleesvee, samengebracht op een vrij klein perceel nabij Roderwolde:

Bij Nietap in de buurt:

Onaangedaan staart hij in de verte – hij is oneindig veel gevaarlijker, maar ook oneindig veel kalmer dan bovenstaande stiertjes van boer Luinge. Je zou er bijna een wet in zien – hoe gevaarlijker de hoorns, hoe kalmer de stier:

Het Vagevuur, een pingoruïne bij Terheijl:

Fredewalda, de historische vereniging van Tolbert, heeft haar dorpsmaquette van Tolbert naar de situatie van 1925 weer opgesteld, maar nu in boerderij Cazemier, die tevens fungeert als oudheidkamer:

Er hingen schilderijen van Jan Hazenberg, een gepensioneerde boer die eerst foto’s neemt en die dan naschildert. Hoewel ik een beetje sceptisch over deze werkwijze ben, heeft zijn werk soms toch wel wat. Het bekende scheepswerfje bij De Poffert:

Het oudste (ca. 1920) van een serie telefoontoestellen uit een particuliere collectie:

De geredde grafpaal van een jongetje Cazemier dat in 1876 op achtjarige leeftijd overleed:

Radiotoestellen, voornamelijk uit de Wederopbouwjaren. Midden onder luidsprekers en een zenderkeuzeknop van een draadomroep:

Schuur bij het Schilligepad:

Bij de Dijkweg tussen Boerakker en Oldekerk een Vlaamse Gaai:

Hij had net een lekkere vette vlieg gevangen:

Ook bij de Dijkweg – ondersteboven parende soldaatjes op een zwiepende grashalm, een derde exemplaar zit op het vinkentouw:

Suffolk-schapen bij de Mensumaweg:

Grazen in het gelid:

China?-ganger keert behouden terug in Niekerk en kan weer bier gaan drinken met zijn vrienden:

Wilde bloemenberm bij het Hoge Voetpad, oostkant Niekerk:

Tante Til toont op haar terras in Enumatil haar nieuwste aanwinst, een theepot waarvan het middendeel gemodelleerd is naar een fornuis:

Nu wat dichterbij – uit het ding kwam ook nog muziek, te weten Try to remember, zo u wilt Zomer in Zeeland. Naar het verband met de culinaire vormgeving wordt nog gezocht:

Bij de Zuiderweg tussen Enumatil en Zuidhorn drie ooievaars (en buiten beeld nog een stel) – in deze omgeving had ik ze nog niet eerder gezien:

Langs het fietspad naar Den Horn veel kaardebollen met hommels:

Boven het fietspad twee om elkaar heen cirkelende buizerds, beide in de rui gezien hun verfomfaaide staat

Klauterende Nubische geitjes langs het Aduarderdiep:


Die van de starende stier vind ik de allermooiste, maar het zijn allemaal schitterende platen. Wat is ons land toch mooi!
Het witte – van oorsprong uit Frankrijk afkomstig – vleesvee = Blondes (Blonde d’Aquitaines) Weer een mooi plattelandsrondje.
Oh gelukkig! Ik dacht eerst al dat het wit vlees was.
Prachtige serie weer. Ik heb nog nooit een houten grafpaal gezien, maar dat zegt natuurlijk niets. Ik bedoel ik heb geen idee of het echt een uniek ding is, of was het in een bepaalde plaats/streek gangbaar in een bepaalde periode, of voor mensen die geen steen konden betalen?
Houten grafmonumenten werden tot in de twintigste eeuw gebruikt, als nabestaanden zich geen stenen konden veroorloven. In Zuidbroek zag ik er jaren geleden nog enkele staan: https://groninganus.wordpress.com/2010/11/06/op-het-kerkhof-van-zuidbroek/
In Finsterwolde, zo hoorde ik, is er ook nog eentje.
Dank!
Die stiertjes staan zo stijf tegen elkaar dat ik even dacht dat je een siamese tweeling had gefotografeerd. Leuke foto. De suffolkschapen staan er ook grappig bij, die zwarte kopjes op een rijtje. Je wordt onderhand een aardige kenner van wat er zoal graast in de omgeving.
Dit rondje heeft je weer een keur aan mooie foto’s opgeleverd.
Die maquette ziet er mooi gedetailleerd en netjes afgewerkt uit.