Terug naar het depot: de romantische Van Mesdags en Van Houtens

Dat de doopsgezinde koopliedenfamilies Van Mesdag en Van Houten allang tot het artistieke geneigd waren voordat nazaten zich als full time kunstschilders vestigden, wordt aangetoond door enkele stukjes uit hun familiearchief. Die stukjes tonen ook nog een romantische inslag, terwijl de latere schilders zich juist bekenden tot het impressionisme.

Memoriestuk gemaakt van het haar van Martha Hermine van Houten en Martha van Houten-Scheltens. De eerste overleed in 1859 op zestienjarige leeftijd, de tweede in 1862 toen ze 77 jaar oud was:

Eenzelfde stuk, maar dan uit 1876 ter nagedachtenis van de toen overleden Anna van Mesdag-Reinders (1823-1876) en haar dochter Saakje van Mesdag (1862-1864):

Destijds was het  bewaren van haarlokken om affectieve redenen nog vrij gewoon. De Van Mesdags en Van Houtens deden er ook nog wat mee, maar vermoedelijk waren ze hierin ook niet uniek.

Van Martha van Houten-Scheltens zijn er bovendien twee schilderijtjes bewaard gebleven, waarvan dit met een kerkje en een eenzame wandelaar bij helder maanlicht er een is:

Van Gilles van Mesdag, de man van Anna Reinders, hebben we nog dit berglandschapje, dat vooral ook door de boom sterk doet denken aan werk van Caspar David Friedrich:

Dit spul heb ik maandag weer naar het depot gebracht – het definitieve einde van de Eerelman-expositie, waarbij o.a. de artistieke voorkeuren van de Groninger elite in kaart werden gebracht.