Automaatfototentoonstelling

Was vanmiddag op bezoek bij een 95-jarige nicht van mijn vader, om haar wat oude familiefoto’s te laten zien. Hoorde van haar ook dingen die ik niet wist of die ik vergeten was. Zelf liet ze haar eigen familiefoto’s zien. Voor de jaren tot ongeveer 1930 bleken die nagenoeg gelijk aan de foto’s die ik via mijn ouders erfde van mijn grootmoeder. Blijkbaar bestond er vrij veel uitwisseling van foto’s – mede door de lagere stuksprijs als men meer afnam, bestelde men een stapeltje, om ze uit te delen aan familie.

In een oud album van mijn vaders nicht zit deze pagina met automaatfoto’s die in de jaren 1910, 1920 gemaakt zijn aan de Visschersdijk te Winschoten en in de Brugstraat, de Guldenstraat en de Zwanestraat in Groningen:

Noch voor mijn vaders nicht, noch voor mezelf zitten er bekende gezichten bij, het lijkt wel op een at random verzameling. Maar of er met onbekenden werd uitgewisseld?

Zulke relatief goedkope, destijds erg populaire fotootjes zijn kenmerkend voor die periode. Ze maken ook mooi duidelijk dat de massa uit individuen bestaat, dat ieder mens er één is. Ik zou wel eens een schoenendoosachtige, matzwart geschilderde zaal helemaal volgehangen willen zien met zulke foto’s, per stuk opgeblazen tot ongeveer A4 (wat volgens mij goed kan). Ik vermoed dat dat een heel sterk effect geeft. Ze bij elkaar krijgen hoeft volgens mij ook geen al te groot probleem te zijn.