Medaille kwam te laat voor mensenredder

“Den 5den Junij van het vorige jaar viel in het diep te Beerta een kind in het water. Een groot aantal menschen stroomde toe, doch niemand beproefde hetzelve te redden; reeds zinkt het; een oogenblik nog en het is te laat; doch de redder is nabij. Evert Harms Boog, een bejaard man, ziet uit zijn huis den oploop van volk, en hoewel bezweet, loopt hij derwaarts en springt met den uitroep: wilt gij dat kind laten verdrinken? in het vrij diepe water. Hij vat het en houdt het zooveel mogelijk boven water; maar niet kunnende zwemmen, kan hij zijne buit niet naar den wal brengen en zonder de hulp van eenen haak die op zijn bevel werd gehaald, zouden beide verdronken zijn. Vanwege het depart[ement] Beerta der Maatschappij tot Nut van ’t Algemeen werd aan den edelmoedigen redder vroeger eenige belooning uitgereikt. Eergisteren werd voor hem vanwege het Hoofdbestuur de zilveren medaille toegezonden; maar te laat, reeds meer dan twee maanden rust hij, waarschijnlijk als het slagtoffer zijner menschlievendheid, in het graf.”

—

Bron: Groninger Courant 18 mei 1856.

Commentaar: Het vrij diepe water moet het Beertsterdiep geweest zijn. De dagloner Evert Harms Boog zouden we tegenwoordig geen bejaard man meer noemen. Hij was bij zijn overlijden 56 jaar oud, deze oom van mijn betovergrootmoeder Geeske Boog.