Geloof, hoop en liefde in Loppersum

De derde kerk die ik op Open Monumentendag bezocht, was die van Loppersum. Daar staat de fantastische grafzerk uit 1576 van Maria van Selbach, weduwe van de lokale borgbewoner Roelof van Munster. Zij was de dochter van een drost van Drenthe, wat enige kapitaalkracht doet vermoeden. In elk geval moet die steen een klein vermogen hebben gekost.

Oorspronkelijk was het een platte deksteen, maar hij is rechtop tegen een muur gezet. Een centrale voorstelling met zinnebeeldige vrouwenfiguren wordt omgeven door veertien familiewapens, waarvan de meeste totaal afgesleten zijn:

Onder de centrale voorstelling vinden we Maria’s naambordje:

Die centrale voorstelling is er een van geloof, hoop en liefde en hierop zijn de ietwat naïef ogende, klassiek aangeklede figuren ook wel behoorlijk afgesleten, maar niet tot in het onherkenbare. Rechts het geloof.:

In het midden de liefde, die uiteraard boven alles uitsteekt:

En links de hoop, opmerkelijk genoeg met een omgekeerd anker, waarvan ik vermoed dat er betekenis aan moet worden gehecht, al weet ik niet welke:

Doet het omgekeerde anker denken aan het wapen van Texel, een nog wel zichtbaar helmteken van een der families in Maria’s voorgeslacht laat zich associëren met de bandana-dragende morenkoppen in de vlaggen van Corsica en Sardinië. Betreft het misschien een Afrikaan of een slaaf? Voor koloniale connecties lijkt het wat vroeg, maar wie weet liep er een lijntje naar de koning van Hispanje, in wiens rijk de zon niet onder ging.