Blinde smokkelaar komt met de schrik vrij

“Door de pagtenaren van de toebak op de daad zijnde agterhaalt eenen Jan Hindricks van ’t Niebert ter sluik inbrengende vijf pond toebak zonder angevinge, en daarover in de Geweldige gefaiseert, en ondersogt bevonden een blind man te zijn, die voorgaf hem de voorschr[even] toebak vereert te zijn; en daarvoor intercederende de diaconie van ’t Niebert; – hebben de Heeren Gedeputeerden Jan Hindriks uit zijn detentie ontslagen, mits de diaconie voorn[oemd] hem zullen zoeken te onderhouden en van het smokkelen te rugge te houden, wordende de Capit[ei]n Geweld[ige] gelast de kosten in zijne declaratie te brengen.”

Vrij vertaald: De pachters van de tabaksaccijns betrapten Jan Hindriks van Niebert op heterdaad. Hij had, waarschijnlijk vanuit Drenthe, vijf pond tabak over de provinciegrens gesmokkeld. In de provinciale gevangenis te Groningen bleek dat hij blind was. Hij vertelde dat hij de tabak bij wijze van aalmoes had gekregen, nogal ongeloofwaardig gezien de hoeveelheid. Dankzij de tussenkomst van de Nieberter armvoogden, kregen de heren rechters in dit soort zaken echter medelijden met Jan. Waar ze gewone smokkelaars minstens een paar jaar verbanden of in het tuchthuis opsloten, lieten ze Jan vrij op voorwaarde dat de diaconie hem steun gaf en van het smokkelen afhield. Jan hoefde zelfs de kosten van zijn detentie niet te betalen.

—

Bron: RHC Groninger Archieven, Toegang 1 (archief Staten van Stad & Lande) inv.nr. 1351 (sententies in fiscale- en militaire zaken), bepaaldelijk die van 19 juni 1741.