Rondje Terheijl – Enumatil

Het Vagevuur, een pingoruïne, waarbij in 1626 een veldschansje kwam te liggen waaraan ze haar naam dankt:

Aangetaste boom die met een jaar of wat zo om te drukken is:

Kraaien in boom aan doodlopend pad:

Eindje verder aan hetzelfde pad:

Ook hier zijn de houtwallen niet meer wat ze geweest zijn:

Vroeger liep dit weggetje rond, een van de aanwonenden wilde meer privacy en heeft een hek over de weg gezet:

Bij de Schapenweg, hoek Scheperij hoorde ik het geklepper van ooievaars. Was niet te laat voor een foto, pa ooievaar ging eens takken scoren:

Bij Enumatil betrok de lucht:

(Foto’s van gistermiddag.)


3 reacties on “Rondje Terheijl – Enumatil”

  1. Mirjam Aalfs schreef:

    Op de 5e foto het gebied waar ik vroeger speelde. Dit was vlak bij het huis van Vasalis (Margaretha Droogleever Fortuyn).
    De houtwallen waren in dit weiland toen al nauwelijks meer aanwezig.

    • groninganus schreef:

      Je boft als je daar mag opgroeien (heb zelf ook geen klagen hoor). Wat ik vragen wil: was die rondlopende weg toen al afgesloten? Volgens Afstandmeten moet je daar langs kunnen, lopend, maar ja, dat hek en aan de andere kant zie ik bij de Vagevuurselaan een bordje ‘eigen weg’ staan.


Mijn gedachten hierbij zijn:

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.