“Geniet van het leven, het duurt maar even”
Geplaatst op: 23 mei 2021 Hoort bij: Oosterpoort 4 reacties
Op 16 november 1965 brak er op twee plaatsen brand uit in het afbraakwoninkje van de weduwe Oktje Minnema-Groenewold (85) aan de Cubastraat in Groningen. Veel moeite had de brandweer er niet mee. Met een welgemikte miststraal maakte ze een eind aan de brand. De schade bleek ook minimaal.
De weduwe had natte kleren voor de kachel over een stoel gelegd. Toen de kleren waren gaan branden, legde ze die in het achterhuis neer. Kennelijk werd er aan haar verstandelijke vermogens getwijfeld; ze kreeg een plekje in de inrichting ‘Licht en Kracht’ te Assen.
Intussen maakte de GGD een serie foto’s van de tamelijk afgrijselijke woonsituatie bij haar in huis. Ze leek meubilair bij het grof vuil weg te halen en op te potten. Haar hondje sliep doodgemoedereerd op een goor bed. Aan de muur boven dat bed hingen foto’s van wijlen haar man Minne – ooit machinist, maar later fabrieksarbeider en los werkman – en haar zoon naast kalenderplaten, een leeg brievenbakje en een uitgeknipte krantenkop: “Geniet van het leven, het duurt maar even”.

Opmerking op Twitter:
Ik kijk m’n ogen uit op jouw interessante weblog, Wat nu mijn aandacht heeft is de foto van de afbraakwoning met het slapend hondje. Mijn vraag is of jij de foto hebt bewerkt, of nagetekend, wat dan ook. Ben benieuwd hoe je het hebt gedaan.
Groet, Sonja
Dank voor je compliment voor mijn weblog!
De foto staat op Beeldbank Groningen als deel van een hele serie:
https://www.beeldbankgroningen.nl/beelden/?q=%22Cubastraat%2070%22&mode=gallery&view=horizontal&page=1&reverse=0
Ik heb ze even vergeleken en het lijkt erop dat mijn versie iets donkerder en smeriger is, wat tegen mijn gewoonte zou zijn, omdat ik licht, contrast en scherpte vaak wat aandik, zij het dat dit liefst zo min mogelijk merkbaar moet gebeuren, maar volgens mij heb ik er niet heel veel aan zitten sleutelen.
Valt me nog op dat het uitgeknipte citaat scheef op de wand is weggegleden. Ook wel symbolisch.