“Geniet van het leven, het duurt maar even”

Op 16 november 1965 brak er op twee plaatsen brand uit in het afbraakwoninkje van de weduwe Oktje Minnema-Groenewold (85) aan de Cubastraat in Groningen. Veel moeite had de brandweer er niet mee. Met een welgemikte miststraal maakte ze een eind aan de brand. De schade bleek ook minimaal.

De weduwe had natte kleren voor de kachel over een stoel gelegd. Toen de kleren waren gaan branden, legde ze die in het achterhuis neer. Kennelijk werd er aan haar verstandelijke vermogens getwijfeld; ze kreeg een plekje in de inrichting ‘Licht en Kracht’ te Assen.

Intussen maakte de GGD een serie foto’s van de tamelijk afgrijselijke woonsituatie bij haar in huis. Ze leek meubilair bij het grof vuil weg te halen en op te potten. Haar hondje sliep doodgemoedereerd op een goor bed. Aan de muur boven dat bed hingen foto’s van wijlen haar man Minne – ooit machinist, maar later fabrieksarbeider en los werkman – en haar zoon naast kalenderplaten, een leeg brievenbakje en een uitgeknipte krantenkop: “Geniet van het leven, het duurt maar even”.


4 reacties on ““Geniet van het leven, het duurt maar even””

  1. groninganus schreef:

    Opmerking op Twitter:

  2. sonja schreef:

    Ik kijk m’n ogen uit op jouw interessante weblog, Wat nu mijn aandacht heeft is de foto van de afbraakwoning met het slapend hondje. Mijn vraag is of jij de foto hebt bewerkt, of nagetekend, wat dan ook. Ben benieuwd hoe je het hebt gedaan.
    Groet, Sonja

  3. groninganus schreef:

    Valt me nog op dat het uitgeknipte citaat scheef op de wand is weggegleden. Ook wel symbolisch.


Mijn gedachten hierbij zijn:

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.