De Werdegang van de Palestijnensjaal
Geplaatst op: 24 november 2023 Hoort bij: autobio, De actuele wereld 2 reacties
Hoorde onlangs dat er in Duitsland voorstellen waren gedaan om de palestijnen-, Palestina-, Arafat- of PLO-sjaal (kefiah) te verbieden.
In België vroeg de politie al aan demonstranten om dit kledingstuk af te doen, dan wel te bedekken..
Het kan raar gaan: midden jaren zeventig kwam de kefiah in de mode bij linksradicale, maar nauwelijks partijgebonden types zoals je die zag bij derdewereldsolidariteitsmanifestaties en -demonstraties. Echt veel waren het er nog niet. Een impuls kreeg het gebruik, toen de sjaal rond tachtig ingang vond bij krakers en hun sympathisanten. Langzamerhand verdween echter de politieke symboolfunctie en kwam het kledingstuk in de mode bij mensen die er geen enkele politieke bedoeling mee wilden uitdragen en voor wie de kefiah slechts een commerciële commoditeit als alle andere mode-artikelen was.
Aan dit ’neutrale’ gebruik is nu dan ook een eind gekomen. Hoewel de zwartwitte versie minder met Hamas, dan met de nationalistische PLO te maken had (islamistische types droegen, meen ik, een groene versie, terwijl de rode weer in gebruik was bij socialistische volksfronters), lijken zulke subtiele verschillen nog niet doorgedrongen tot de tegenstanders die er hoe dan ook van gruwen en al die sjaals, van welke kleur dan ook, over één kam scheren.
Zelf heb ik een zwartwitexemplaar uit 1987, dus al 36 jaar. Duurzaam dingetje!
Ik kreeg hem van mijn broer die naar Israël was geweest, en hem in Oost-Jeruzalem had gekocht. Niet bij een Palestijnse neringdoende hoor, maar nota bene bij een joodse koopman. Die daarmee dus Palestijnse symboolpolitiek bevorderde. Hij is nog helemaal intact, er zit geen scheur of gat in. Al is de stof door alle wasbeurten sindsdien hier en daar wel wat dunner geworden. Maar door de laagjes zit hij in gevouwen toestand nog steeds erg lekker, en al zie ik mij er niet zo gauw mee demonstreren, ik blijf hem, mede vanwege de curieuze herkomst, gewoon dragen. Zij het niet diagonaal gevouwen, zoals meestal bij kefiahs, maar gewoon rechttoe-rechtaan, zoals je bij een Nederlandse sjaal van zo’n formaat zou doen.

Ik weet niet wat er met de reactie box aan de hand is….
In ieder geval, voor zover ik weet is de kefiah, afgezien van cultureel domein, nooit neutraal geweest. Zij het vóór de ene of tegen de andere. Nu nog, of nu weer. En deze situatie is nog lang niet opgelost, als het ooit zover komt. Dus ik zou het gewoon op de sofarug draperen.
Op de sofarug maken de katten er korte metten mee, vrees ik.
Overigens ging ik rond 1977/1978 om met Israëli. Het waren levensgenieters die niet maalden om politiek. Een van hen, Tsaki, was nota bene kapitein in het leger (IDF) geweest. Juist die droeg af en toe een kefiah. Hij en zijn kameraden gingen ook vriendschappelijk om met een Palestijn in hun coterie. Mijn conclusie was dat de oorlog met wat meer kameraadschap uit de wereld kon worden geholpen.
Wat betreft het conflict: we draaien in kringetjes, komen steeds op hetzelfde punt. Dat heeft geen zin. het op de klippen hebben laten lopen van de Oslo-akkoorden was een misdaad tegen de menselijkheid. Daarna heb ik de boeken over het conflict allemaal weggedaan (ongeveer een meter). Deze koop ik wellixcht nog eens weer terug:
https://www.bol.com/nl/nl/p/jood-in-arabie-goi-in-israel/1001004005087676/
.