Grafsteen met mondharmonica

Bij een bezoekje aan Wapserveen, vorig jaar, kreeg ik ook even inzage  in het bewonersboek van die plaats, waar mijn grootvader en diens gezin een paar maanden lang hadden gewoond, toen hun “ambtenaarswoning” op het adres H 113-a aan de Havelter Dorpsstraat door de Duitsers gevorderd was. Na de bevrijding keerde mijn opa’s gezin daar weer terug.

In de tussentijd woonden ze, zoals dat bewonersboek laat zien, in op het adres W 148, nu Midden 149 te Wapserveen (zie foto), bij de al wat oudere Jan Busscher en diens vrouw Hendrikje. Mijn vader, destijds achttien, raakte er levenslang bevriend met een buurjongen en leeftijdgenoot: Sieger Stevens.

Sieger, later als boer klant van mijn vader, die zijn boekhouding deed, was een vrolijke man, die op mijn vaders verjaardag steevast even langskwam. Op een bepaald moment haalde hij dan altijd zijn mondharmonica tevoorschijn om populaire ouwe deuntjes te spelen, waarbij mijn vader dan bij wijze van ritmesectie ging klepperen.

Als dat ze ging vervelen en ze eigenlijk wilden stoppen, jengelden wij dan om meer, een verzoek waar meestal wel even aan voldaan werd. Hoe dan ook, de verjaardagsfeestjes bij ons thuis werden leuk dankzij Sieger als gangmaker.

Mijn vader overleed in 2005 en Sieger Stevens in 2009. Omdat ik benieuwd was hoe hij erbij zou liggen, zocht ik digitaal Siegers graf even op. Tot mijn lichte ontroering ontwaarde ik een mondharmonica op de grafsteen, inderdaad een passend eerbetoon!