Van “een blijvende gerenommeerdheid”: Bosmans Groninger Goederenvervoer

In de tentoonstellingsruimtes bij Nienoord zag ik gistermiddag modellen van twee verschillende gesloten wagens van een bedrijf dat zich Groninger Goederenvervoer noemde. Dacht gezien de belettering aanvankelijk dat het uit het eind van de negentiende eeuw stamde, maar het adverteerde voor het eerst in 1912 zowel landelijk (in het anrtirevolutionaire De Standaard) als regionaal (Nieuwsblad van het Noorden) en voor het laatst gebeurde dat in het Nieuwsblad van het Noorden anno 1936. Je mag dus aannemen dat het bedrijf van ongeveer 1912 tot 1936 heeft bestaan.

In ouderwetse termen ging het om een voerwerk  en verhuisbedrijf, dat zich toelegde op vooral interstedelijk vervoer van inboedels en grote, zware spullen zoals meubels, tweepersoons, spiraalmatrassen en piano’s, Aanvankelijk  was het met een kantoor en opslagplaats gevestigd aan de Korreweg 28 in de stad Groningen, maar het werd later uitgebreid met het buurpand op nummer 30. .

Eigenaar was een Jan J. Bosman, die meermalen ingezonden brieven in het Nieuwsblad schreef. Zo richtte hij zich ook met een adres aan de Tweede Kamer over de provinciale wegenbelasting. Hij wilde dat de kamer de Groninger Gedeputeerden onder druk zou zetten “opdat er eene regeling gemaakt wordt (…) waarbij de zakenmenschen van veel last en onkosten verschoond mogen blijven.”

In 1931 kreeg zijn bedrijf al eens anderhalf jaar uitstel van betaling. Een jaar later bleek het verhuisd naar de JC Kapteynlaan nr. 9, terwijl even later het zaak- en woonadres aldaar op 33 zat. Een filiaal op Spoorstraat16 in Leeuwaren werd die zomer al opgeheven.

Volgens een stukje in De Standaard uit 1933 gig het om een “bekend adres, dat zich sinds jaren belast met meubeltransport per auto”. De heer Bosman heeft door de serieuse en billijke wijze, waarop hij zich met dit vervoer belast, het vertrouwen van velen gewonnen, en zich zoodoende een blijvende gerenommeerdheid weten te verwerven”.

In een ingezonden brief in het NvhN, anno 1934, riep Bosman op tot meer organisatie in zijn branche.  Maar het mocht niet baten. In maart 1936 gaf Bosmans bedrijf zijn laatste levensteken, een advertentie waarin het gesloten meubelwagens met personeel te huur aanbood  “in de stad en naar alle plaatsen in Nederland”. Niet lang daarna zal het definitief aan de crisis ten offer zijn gevallen, en opgeheven zijn.