Fiep Westendorp in Museum Nienoord
Geplaatst op: 31 maart 2024 Hoort bij: Kunsten 2 reactiesHet openingspaneel van de tentoonstelling ‘Fiep op wielen‘ in Museum Nienoord:
Ik had wat tijd over en benutte die voor het bekijken. Wat me meer plezier gaf dan verwacht. De Westendorp kenmerkende stijl is me dan ook al bekend vanaf het midden van de jaren zestig, toen ze voor de Margriet, waarop mij moeder geabonneerd was, het werk van jeugdschrijvers zoals Mies Bouhuys, Annie M.G. Schmidt en Han G. Hoekstra van illustraties voorzag.
Op het affiche en de flyer voor de expositie staat – ietwat ongerijmd – een draagkoets met een goed ingepakte en zwaar bescepterde koning, die zichzelf natuurlijk niet op glad ijs begeeft, maar zich er door twee lakeien op krolnebde schuivels (schaatsen met krullen) overheen laat dragen. Een vogeltje wijst ze de weg naar het warme zuiden:
Jip en Janneke liften goedgeluimd mee op de bok van een ambulante koopman in borstelgoed. Diens hit of karrepaard oogt wat schobberdebonkerig:
Strootje de Poes van Diet Kramer komt bij een rondreizend circus terecht en beleeft daar avonturen met de circusdieren.
In dit geval gaat de tekening gepaard met een echte circuswagen uit de collectie van Museum Nienoord, zodat de allang uit het straatbeeld verdwenen draagkoets voor de kinderen uitgelegd wordt aan de hand van een historisch exemplaar. Omdat er ruimschoots rij- en voertuigen in het werk van Westendorp voorkomen – er verscheen eerder zelfs een kartonboekje over – ging dit Nienoord goed af.
Detail uit een boekje met kinderliedjes, in dit geval zal het gegaan zijn over de Stoker en de Machinist (“die hebben de trein, die hebben de trein gemist”). De koffie smaakte ze heel goed op het station waar ze achterbleven:
Oma verhuist haar inboedel goedkoop per bakfiets en de hele buurt kijkt toe:
Bij een maatschappijkritische tekst van Annie MG Schmidt over pedagogie voor Het Parool (1956) tekende Westendorp tegen haar uitgangspunt in de clou, over ouders die door hun kinderen werden gevangen, waarbij moeder werd vermorzeld en vader werd gehangen:
Westendorp tekende ook wel commercieel werk, zoals deze prent voor het regenkledingmerk Big Ben:
Wat je bij bovenstaande voorbeelden bijna zou vergeten, is dat ze bij voorkeur in zwartwit tekende. De bekende cartoonist Opland moet heel goed naar haar werk hebben gekeken getuige de pommeranten met hoge hoeden op deze prent:
De kattenreisvereniging op de jaarlijkse dagjestocht per bus naar een onbekende bestemming:
Tot zover mijn bloemlezing van staaltjes waar ik plezier aan beleefde. Mensen die de expositie ook willen zien, kunnen nog tot 1 september a.s. terecht op Nienoord. Warm aanbevolen!
Van “een blijvende gerenommeerdheid”: Bosmans Groninger Goederenvervoer
Geplaatst op: 31 maart 2024 Hoort bij: Stad toen Een reactie plaatsenIn de tentoonstellingsruimtes bij Nienoord zag ik gistermiddag modellen van twee verschillende gesloten wagens van een bedrijf dat zich Groninger Goederenvervoer noemde. Dacht gezien de belettering aanvankelijk dat het uit het eind van de negentiende eeuw stamde, maar het adverteerde voor het eerst in 1912 zowel landelijk (in het anrtirevolutionaire De Standaard) als regionaal (Nieuwsblad van het Noorden) en voor het laatst gebeurde dat in het Nieuwsblad van het Noorden anno 1936. Je mag dus aannemen dat het bedrijf van ongeveer 1912 tot 1936 heeft bestaan.
In ouderwetse termen ging het om een voerwerk en verhuisbedrijf, dat zich toelegde op vooral interstedelijk vervoer van inboedels en grote, zware spullen zoals meubels, tweepersoons, spiraalmatrassen en piano’s, Aanvankelijk was het met een kantoor en opslagplaats gevestigd aan de Korreweg 28 in de stad Groningen, maar het werd later uitgebreid met het buurpand op nummer 30. .
Eigenaar was een Jan J. Bosman, die meermalen ingezonden brieven in het Nieuwsblad schreef. Zo richtte hij zich ook met een adres aan de Tweede Kamer over de provinciale wegenbelasting. Hij wilde dat de kamer de Groninger Gedeputeerden onder druk zou zetten “opdat er eene regeling gemaakt wordt (…) waarbij de zakenmenschen van veel last en onkosten verschoond mogen blijven.”
In 1931 kreeg zijn bedrijf al eens anderhalf jaar uitstel van betaling. Een jaar later bleek het verhuisd naar de JC Kapteynlaan nr. 9, terwijl even later het zaak- en woonadres aldaar op 33 zat. Een filiaal op Spoorstraat16 in Leeuwaren werd die zomer al opgeheven.
Volgens een stukje in De Standaard uit 1933 gig het om een “bekend adres, dat zich sinds jaren belast met meubeltransport per auto”. De heer Bosman heeft door de serieuse en billijke wijze, waarop hij zich met dit vervoer belast, het vertrouwen van velen gewonnen, en zich zoodoende een blijvende gerenommeerdheid weten te verwerven”.
In een ingezonden brief in het NvhN, anno 1934, riep Bosman op tot meer organisatie in zijn branche. Maar het mocht niet baten. In maart 1936 gaf Bosmans bedrijf zijn laatste levensteken, een advertentie waarin het gesloten meubelwagens met personeel te huur aanbood “in de stad en naar alle plaatsen in Nederland”. Niet lang daarna zal het definitief aan de crisis ten offer zijn gevallen, en opgeheven zijn.
Ommetje Bangeweer
Geplaatst op: 26 maart 2024 Hoort bij: Hoogkerk 1 reactieWilde ik bij Bangeweer over een slootje springen, gleed ik van de wal aan de overkant af, met een kletspoot als gevolg. Had eigenlijk een wat langere wandeling in gedachten, met droge sokken.
Bij het voorterrein aan de zuidkant van de boerderij vroeg ik me af of het beleid van een jaar of vijftien geleden nog van toepassing is. En of er nog op wordt gehandhaafd. Dit mede naar aanleiding van een dikke hondenbolus bij de opgang naar het terrein van woonzorgcentrum Gabriël aan de overkant van het aangewezen hondenlosloopgebied:
De achterkant van de boerderij blijkt inmiddels dichtgetimmerd. Erg veel voortgang is er niet wat betreft het plan om haar te verbouwen tot woonappartementen:
Alleen het erf is voorlopig onder handen genomen, bijvoorbeeld door de knotwilgen langs de ree te kandelaberen:
Van de fruitboomgaard op het voorerf blijft helaas steeds minder over:
Rombout Verhulst belicht in Nienoord
Geplaatst op: 24 maart 2024 Hoort bij: Uncategorized Een reactie plaatsenDe bonnetjeschecker en ’t kattenbakgrit
Geplaatst op: 23 maart 2024 Hoort bij: autobio 10 reacties
Breed heb ik het niet: aow plus een pensioentje waarvan ik net mijn ziektekostenverzekering kan betalen. Maar mijn behoeften zijn ook niet overdreven groot: voor de inflatiegolf gaf ik zo’n 300 gulden per maand aan boodschapper in de supermarkt uit, inmiddels is het 480, mede met dank aan de graaiers in het grootgrutttersbedrijf.
Kattenbakgrit is sinds ruim een halfjaar een belangrijke uitgavenpost voor me. Het kost me nu 11,40 per week, maakt 45,60 per maand (9,5 % van ’t actuele boodschappenbudget). Geen wonder dat ik woensdag wel even schrok, toen thuis bij controle van het bonnetje bleek, dat de AH-caissière de kattenbakgrit voor € 5,49 had aangeslagen, terwijl ik bij het schap nog € 3,79 had zien staan, een verschil van € 1,70, bijna een derde, rijkelijk veel voor een enkel item. Ik ben beslist niet iemand die gaat zaniken over een cent, een stuiver, of zelfs een dubbeltje, en erger me aan mensen die een hele rij achter zich voor zo’n futiliteit zitten op te houden. Get a life, mens!
Aan de andere kant, als niemand reclameert, mag voortaan iedereen die futiliteit teveel betalen. De omgekeerde Robin Hoods van de levensmiddelsector vinden je dan supertof.. Maar die € 1,70 euro teveel, om daarop terug te komen, dat werd me toch wat al te gortig. Vorige week had ik bovendien iets soortgelijks meegemaakt. Voor een aantrekkelijk afgeprijsde zak kippensoep uit een aanbiedingenbak (non-bonus) bleek ik bij de kassa het volle pond, zo’n € 2,40 méér te hebben betaald. En als zoiets je ettelijke keren binnen een korte spanne tijds overkomt, maakt dat je vanzelf tot een bonnetjeschecker.
Bij AH deden ze er trouwens niet moeilijk over. Ik kreeg ook na dagen oponthoud gewoon mijn geld terug. Prima. Mijn bonnetjes echter, blijf ik checken, en voortaan niet meer pas als ik thuisgekomen ben, maar onmiddellijk na het afrekenen in de supermarkt. Als de AH niet zulke onverhoedse verschillen meer maakt, is men ook geen extra werktijd aan me kwijt. Kortom, AH, let even op de kleintjes en daarmee op je zaak.
Een cadillac aan de Zuiderweg
Geplaatst op: 20 maart 2024 Hoort bij: Hoogkerk 4 reactiesPeddelde over de Zuiderweg, terwijl het serieus begon te regenen en ontwaarde dit kunstwerk. ’t Eerst van achter. Meer specifiek: de vinnen. Een Cadillac Deville uit 1958. En dat in een bocht op de stoep geparkeerd. Eigenaar mag blij zijn dat er midweeks zo weinig blauw langs de Zuiderweg komt.
Nog even eentje van voren:
En tot slot de algehele situatie:
Kom, ik doe er nog even een liedje bij
My baby drove up in a brand new Cadillac
She said, “Hey, come here, daddy”
I ain’t never comin’ back…
Prijzen uit een vorig millennium
Geplaatst op: 16 maart 2024 Hoort bij: Uncategorized 4 reactiesDe eigenaar van de kroeg vertelde dat hij zijn bedrijf in in 1997 of zo betrok. Hij had destijds gezworen dat prijzenbord nooit te veranderen. Zelfs als het geen guldens waren, maar euro’s, zijn zie prijzen nog laag. Hopelijk worden er geen klanten boos omdat ze abusievelijk menen recht te hebben op consumpties tegen de geëtaleerde tarieven.
Naar Grijpskerk met de wind in de rug
Geplaatst op: 10 maart 2024 Hoort bij: Westerkwartier Een reactie plaatsenMoest even naar het station om een fietskaartje van Arriva te kopen, want had geen zin om tegen die kille wind in 20, 30 kilometer terug te moeten fietsen. Stadsgezicht met voorheen Niemeijer, voorheen KPN-borg en ’t Emmaviaduct:.
Bij het stationshal kwamen juist de dames van de Red Hat Society naar buiten lopen. Helaas vergeten te vragen welk chapter ze vormden:
Bij het Hoendiep ter hoogte van Westpoort was het al een en al bloesem:
Bijvoorbeeld:
Opeens vrij zicht op een erf aan de noordzijde van het Hoendiep met vervallende hut (bijschuur), sloopcontainer en korfbalpaal:
Landschap met ezels en een Haflingerpaard even voorbij Oostwolmerdraai:
Op de achtergrond een lichte streep die ik eerst voor de A7 hield. Er stond iets bij, volgens mij zo’n groot blauw snelwegenbord. Ingezoomd echter bleek de streep een polderplas met een vogelkijkhut op ’n platte boerenwagen. Het was fris, maar een vogelwachter lag er bloot op te zonnen:
Openbaar Kunstbezit in Enumatil – Lakenvelder:
Boerenjugendstil met dubbele rij Amsterdammers en een beukenhaagje tegenover Tante Til:
Had onderweg een bekoorlijk dorpsgezicht gezien, dus even terug om de binnenlanden van Enumatil te verkennen:
Achter de gereformeerde kerk lag een onvermoed groot parkeerterrein, waar je dit uitzicht hebt. De sloot maakte deel uit van een verdedigingswerk uit de zeventiende eeuw:
Weer aan de noordkant van het Hoendiep – in de verte de boerderij Pabema met haar duivenslagpoort:
Via Niekerk naar het Oosterzand, waar een storm op een achtererf had huisgehouden:
Voor een winter houtvoorraad:
Wolddiep richting Gaarkeuken met BBB-vlag:
v
Grafsteen met mondharmonica
Geplaatst op: 8 maart 2024 Hoort bij: Familie 2 reacties
Bij een bezoekje aan Wapserveen, vorig jaar, kreeg ik ook even inzage in het bewonersboek van die plaats, waar mijn grootvader en diens gezin een paar maanden lang hadden gewoond, toen hun “ambtenaarswoning” op het adres H 113-a aan de Havelter Dorpsstraat door de Duitsers gevorderd was. Na de bevrijding keerde mijn opa’s gezin daar weer terug.
In de tussentijd woonden ze, zoals dat bewonersboek laat zien, in op het adres W 148, nu Midden 149 te Wapserveen (zie foto), bij de al wat oudere Jan Busscher en diens vrouw Hendrikje. Mijn vader, destijds achttien, raakte er levenslang bevriend met een buurjongen en leeftijdgenoot: Sieger Stevens.
Sieger, later als boer klant van mijn vader, die zijn boekhouding deed, was een vrolijke man, die op mijn vaders verjaardag steevast even langskwam. Op een bepaald moment haalde hij dan altijd zijn mondharmonica tevoorschijn om populaire ouwe deuntjes te spelen, waarbij mijn vader dan bij wijze van ritmesectie ging klepperen.
Als dat ze ging vervelen en ze eigenlijk wilden stoppen, jengelden wij dan om meer, een verzoek waar meestal wel even aan voldaan werd. Hoe dan ook, de verjaardagsfeestjes bij ons thuis werden leuk dankzij Sieger als gangmaker.
Mijn vader overleed in 2005 en Sieger Stevens in 2009. Omdat ik benieuwd was hoe hij erbij zou liggen, zocht ik digitaal Siegers graf even op. Tot mijn lichte ontroering ontwaarde ik een mondharmonica op de grafsteen, inderdaad een passend eerbetoon!
Rondje Bakkerom
Geplaatst op: 4 maart 2024 Hoort bij: Westerkwartier 4 reacties(Foto’s van gistermiddag.)
Na jaren bouwen nadert de nieuwbouw op het heem ‘Holland’ – aan een lange ree in het land aan de noordzijde van het Hoendiep tussen De Poffert en Oostwolmerdraai – haar voltooiing. Ervoor stond er tot voor kort nog een boerderij, die medio achttiende eeuw al genoemd wordt door Beckeringh op diens stadhouderskaart (de voorganger van zijn meer bekende borgenkaart) en in een verzegeling mbt de eigendom. In 1763 wordt ook een zoon, geboren “op Holland”, gedoopt in Oostwold. Hoe de boerderij aan haar naam raakte. is onbekend. Mogelijk kwam de stichter en eerste eigenaar uit Holland? In elk geval ging de hier wonende familie zich naderhand Hollander noemen, naar de boerderij, waar destijds zo’n 45 grazen (ruim 23 hectare) land bij zat (aldus Jaap Hofman & Gerrit Kuijk, Boerderijenboek Aduard (Bedum 2021) nr. 188):
Bij het Hoendiep bleken nogal wat bomen gerooid:
Er is één ding wat hij nooit zou willen missen:
Half uitgebotte katjes:
Auwemabrug tussen Enumatil en de Pasop:
Achttien zwanen bij de Maarsdijk vlakbij Niekerk – bij kou ’s nachts klitten zwanen vaak samen:
Het ooievaarsnest bij de boerderij Werklust in Niekerk bleek reeds betrokken (anders dan dat bij de kerk van Roderwolde):
In polder de Dijken-Bakkerom, een natuur- en waterbergingsgebied, is een uitkijktoren verrezen. Aan de trap ontbreken nog de vier bovenste treden. Man staat op hoogst bereikbare tree zijn vriendin te kieken, terwijl zij liever beneden bleef staan:
Naar het noorden geeft de toren uitzicht op de Wester Doynhgaheerdt, tegenwoordig het Paardenrusthuis in Kuzemer. De boom, die zijn langste rijd gehad heeft, ga ik wegens zijn getordeerde aanzien binnenkort nog eens van wat dichterbij bekijken:
Einde Dijkweg bij Bakkerom – geitenhouder inspecteert zijn levende have:
Toompje ‘pieken’ (kippen in de streektaal hier) in de berm van de Boerenweg even ten oosten van Boerakker:
De merel van mijn overleden achternicht Antje De Wit-Nienhuis, Midwolde:
Rondje Roden, Terheijl, Midwolde
Geplaatst op: 2 maart 2024 Hoort bij: Dieren, Drenthe, Hoogkerk, Westerkwartier 1 reactieWilgenkatjes, pas uit hun schilletjes gepopt:
Een enkele al bezet door een bij of een vlieg:
Buurpraatje van paard en scharrelvarken aan de Hooiweg in Roderwolde:
Halfwas Schotse hooglanders op Terheijl. Op de achtergrond het vroegere armhuis van Roden:
Eerst stonden ze tot hun enkels in een modderpoel rond een hooidispenser (of hoe heet zo’n ding), maar stoven weg toen ik ze iets te dichtbij kwam;
Om op een afstandje een half nieuwsgierige, half dreigende houding aan te nemen:
In het plantsoentje bij de Schreiershoek in Leek zaten een paar scholeksters te fourageren. Die paarse krokussen zijn trouwens erg in de mode, dit seizoen:
Nog eentje van opzij:
Leeuw als windvaan op het kerkje van Lettelbert:
Kaalslag op wal vloeivelden suikerfabriek bij de Roderwolderdijk, Hoogkerk:
Kat die zich vlak voor mijn fiets over het fietspad uitstrekte:
Nat rondje Roderwolde
Geplaatst op: 25 februari 2024 Hoort bij: Drenthe, Onlanden 1 reactiePech onderweg in Peizermade en geen helpende hand:
Onlanderdijk:
Waar zich een schip met zure appels aandient:
Wat de kleuren absuluut ten goede kwam:
Terwijl het schaars aanwezige geboomte weinig schuilgelegenheid bood:
Diepje dat ten oosten van het Waal begint en via-via uitmondt in het Peizerdiep
Bij de Hooiweg ten zuiden van Roderwolde kwam de bui los:
Hooiweg vervolg:
Achtersteweg Roderwolde:
Bij de Waalborg bleek het overvloedig struweel op de oude toegangslaan opgeruimd:
In de verte de Groningerweg tussen Peize en Stad:
Doorweekte fazant bij de Roderwolderdijk:
Een uurtje in Zwolle
Geplaatst op: 14 februari 2024 Hoort bij: Geschiedenis 1 reactieIn het archief in Zwolle bleken ze wat stukken te hebben van Gerrit Dikkers, de grote voorganger bij het orangistisch oproer in Scheemda/Midwolda van begin 1785. Dus daar maar eens heen. Op de studiezaal was ik snel klaar met de archivalia, daarna nog een beetje in het ermee verbonden stadsmuseum Anno en buiten in de binnenstad rondgekeken.
Jacobakannetjes;
Archiefkist:
Bewaakt door jonkvrouw:
Nog meer middeleeuws kistenmakerswerk:
Koekplank met soldaat, die op wacht staat met een geweer, een patroontas en een sabeltje. Ook houtworm is verzot op koek:,
Weer op straat – fragment van een middeleeuwse gevel waarvan ik me afvraag hoe authentiek die is:
Gevelsteen van een Koning David met harp; het tokkelen maakt hem zo zwaarmoedig dat hij zijn kroon maar even heeft afgedaan en op de poef heeft neergelegd:
Drie of vier oude reclames over elkaar heen – van een schoenmaker, een rijwielhersteller (2x) en nog een onbekende onderneming:
Gevelsteen ’s Levens Rad op eeuwenoud wijnhuis:
Sjoel – de tekst: “Die zal Ik ook brengen tot Mijn heiligen berg, en Ik zal hen verheugen in Mijn bedehuis; hun brandoffers en hun slachtoffers zullen aangenaam wezen op Mijn altaar; want Mijn huis zal een bedehuis genoemd worden voor alle volken.”
Na wat dwalen uitgekomen bij de Sassenpoort:
Die zich in staat van verdediging bevond:
Ommetje gemaal Lettelbert
Geplaatst op: 12 februari 2024 Hoort bij: Westerkwartier Een reactie plaatsenTussen De Poffert en Oostwold – schiereiland waarop straks vast weer een zwanennest ligt:
Oostwold – boerendoorzonopslag:
Dorpsgezicht Oostwold met wit paard (schimmel die naderhand nogal groen uitgeslagen bleek):
Ouwe boerenree – zijweg ventweg bij de A-7:
Doel van de reis: het nieuwe gemaal bij ’t Lettelberterdiep dat waterberging De Driepolders bedient (capaciteit 75 kuub per minuut). Waterschap Noorderzijlvest heeft er enkele informatie panelen neergezet, met twee foto’s van mij (een van de Gave, de ander van de Pasop gezien vanaf het Kret).
Het landschap bij dat gemaal gezien van het bruggetje over het Lettelberterdiep:
Luchtverschijnselen in het westen bij de Pasop:v
En vanaf de driesprong Matsloot- Hooiweg richting Roderwolde:
Oude Groninger Kerken van De Ploeg in Wierdenland
Geplaatst op: 11 februari 2024 Hoort bij: Kunsten, Ommelanden 3 reactiesEindelijk even naar museum ’t Wierdenl;and geweest om de Ploeg-tentoonstelling te zien. De hoogtepunten waren wat mij betreft
Ekke Kleima – Rottum, met links op de bult, waar ooit een klooster stond, het dorpskerkje:
Jan Jordens, de A-toren in de stad Groningen vanuit de Akerkstraat nabij de Grunneger Sproak, 1939. De kleuren van de toren zijn nog die van voor de grote schilderbeurt begin jaren 80, blauw en grijs (nu deels oker):
Johan Dijkstra, de kerk van Ezinge vanaf de ijsbaan Moskou, ca. 1930:
Johan Dijkstra, De kerk van Oldenzijl (tegenwoordig gelukkig zonder die afzichtelijke witte raamomlijstingen:
Jannes de Vries, de kerk van Oostum, die het meest te zien was en waarschijnlijk ook het meest geschilderd is door leden van De Ploeg. (Op dit punt begint het fietspad dwars door weilanden naar Wierumerschouw:)
Van Jannes de Vries, ben ik anders niet zo’n vreselijk groot fan, maar bij deze Sint-Janskerk van Huizinge gezien vanuit het noordwesten even na zonsopgang, is de dauw op de hooioppers bijna voelbaar:
Nog een lekker pasteuze van de kerk te Oostum door George Martens, 1948:
Tot slot deze van de kerk van Oostum door Johan Dijkstra, die ervoor plaatsnam bij de tuin van een woning aldaar:
groninganus 
Recente reacties