Gepluimde spanner

Vliegt van half september tot eind oktober. Een gangbare soort in bossen op lichte zandgronden, maar die heb je dus hier niet in de stad. De veel actievere mannetjes komen wel graag op licht af.

Dankzij Hendrika weet ik de naam. Zie ook deze pagina.

Man met een missie

Muziekje erbij

Irritantste woord van 2009

Kijk, dit hoor je mij niet zo gauw zeggen: “een stukje”; “helemaal goed”, “ik zeg: doen”, “hun hebben”, “kiddoos”, “naar de mensen toe”, “dit gaat helemaal nergens over””, “doei”, “doeidoei” of “doedoei”.

Maar “doe” of “doew” zeg ik dan wel weer. En ook maak ik mij schuldig aan “absoluut”, “eigenlijk”, “uitrollen”, “ik bedoel, …”, “dat is (niet) mijn ding”, “okeeee”, “zeg maar”, “ik irriteer mij aan”, “kids”, “kredietcrisis”, “meest”, “weet je (wel)” en “duh”.

Kortom, ik ben een zondaar. Daarom stem ik maar niet mee bij de verkiezing van het irritantste woord van 2009.

Feiten over hop

In de late Middeleeuwen eerst gedeeltelijk en toen geheel en al de vervanger van gruit (een mengsel van gagel en andere kruiden) als smaakmaker van bier.

In het Drenthe van rond 1650 algemeen geteeld voor lokale behoefte. Waar een brouwer zat, was een hoppekamp.

Maar in Noord-Drenthe was het ook echt een handelsgewas, dat behalve naar kluinstad Groningen, geëxporteerd werd naar Oost-Friesland en het Graafschap Bentheim. Het kerspel Peize spande de kroon bij die teelt, met een derde van de telers en meer dan de helft vaan alle Drentse hoppekuilen.  Eenzesde à eenzevende van het totale beschikbare areaal werd er ingenomen door een kleine 400 hoppetuinen, perceeltjes van 30 bij 30 meter met hagen rondom, waarin je dus die hoppekuilen had: plantgaten van 70 centimeter diep in verband met de vele (paarde-)mest en stadsvuil en de ontwikkeling van de wortels.

Hop was een zeer kapitaals- en arbeidsintensieve teelt. Het land was zeven maal zoveel waard als gewoon land. Maar er zaten ook nogal wat risico’s aan vast: weer, ziekte, plagen en prijsschommelingen.

Door de afname van de bierconsumptie na 1650 en het verbod op mestuitvoer uit Stad & Lande vanaf 1699 (alle drek moest voortaan naar de Veenkoloniën) zakte de Noord-Drentse hopteelt in. Anno 1807 was er in Peize nog maar eenderde deel over van de hoptuinen uit 1650.

—

Bron:

Jan Bieleman, Boeren op het Drentse zand 1600 – 1910: Een nieuwe visie op de ‘oude’ landbouw’. (Wageningen, 1987), pag, 533 – 536.

Mooi weer op Dierendag stemt poes tevreden

Prrrr, prrrr, prrrr, prrrr, prrrr, prrrr, prrrr , prrrr, prrrr, prrrr, prrrr, prrrr, prrrr, prrrr , prrrr:

Professor ontkracht eigen argument

In het DvhN van vandaag pleit Geert Braam, gerontoloog en emeritus hoogleraar sociologie, tegen verhoging van de AOW-gerechtigde leeftijd. Hij noemt het…

“…bedenkelijk hoe men met de cijfers omgaat. Dat gebeurt vaak eenzijdig en selectief. Zo wordt aangevoerd dat de levensduur van mannen sinds 1957 (toen de AOW werd ingevoerd) met zeven jaar is toegenomen. Men gaat dan uit van de levensduur vanaf de geboorte. Vanaf de 65-jarige leeftijd is die toename slechts een kleine drie jaar.”

Als de levensverwachting vanaf het 65-ste levensjaar met drie jaar is verlengd, is er wel degelijk reden om de AOW-leeftijd te verhogen. Met dit argument schiet Braam zich dus in zijn eigen voet.

Iemand een idee wat dit is?

Degene die het weet, en dat hier als eerste meldt, krijgt het setje van drie stadskaarten dat sinds Monumentendag in de winkel ligt.

Update 22.30 uur:

Hou maar op, het is al geraden door Bob.

De mollenklem in kwestie lag zaterdagmiddag in een tuin aan de Hoornsedijk. Een bejaarde man was hem aan het zetten. Hij baalde ervan dat hij allemaal mollen in de tuin had, terwijl zijn buren er totaal geen last van hadden. De beestjes moesten maar naar de overkant, vond hij, naar de oever van het Noordwillemskanaal. Hij had de laatste tijd al een stuk of zes, zeven gevangen, maar vond zichzelf geen professional.

Ik wees hem op de engerlingen die hier en daar hele voetbalvelden wegknagen, een ongedierte waar mollen wel eens goed tegen zouden kunnen helpen. Maar deze verdediging van de mol maakte geen indruk.

Een opbeurend woord voor de nakende herfst

(Lokatie: Zuidhorn)

Bedumer bederft lol voor Bayernbashers

Met gemengde gevoelens vestigen wij de aandacht op deze ankeiler van Bild:

Mocht u eventueel nog zin hebben om het hele verslag te lezen, ga uw gang.

Toxopeus draait zich meteen in zijn graf om

Uit het In Memoriam van Elsevier:

“Edzo Toxopeus is een belangrijk mens in onze liberale geschiedenis”, zegt VVD-fractievoorzitter Mark Rutte in een reactie. “Als VVD’er in hart en nieren heeft hij zich in verschillende functies voor de samenleving ingezet. Het was een man die de kunst verstond zichzelf te blijven… “

Uit het In Memoriam van De Volkskrant:

“Toxopeus (…) werd in 1985 Minister van Staat. Een van de laatste keren dat hij naar buiten trad, was toen hij in de jaren tachtig bezwaar maakte tegen de VVD-leus “Gewoon jezelf zijn”. Hij vond dat een te egoïstische kreet.”

Pseudowielrenners maken fietspaden onveilig

Het Golden Peerd van Menterwolde bezoek ik beslist niet dagelijks. Wel vind ik de opzet heel aardig. Een virtuele kroegbaas geeft ’s morgensvroeg een lokaal bericht weer, en vervolgens mogen stamgasten en passanten discussiëren over het opgegeven en andere onderwerpen.

Meestal blijven die discussies beperkt tot plaatselijke toestanden. Maar gister ging het over iets van meer algemeen belang, namelijk het gedrag van de vaak groepsgewijs optredende pseudo-wielrenners op onze wegen en rijwielpaden. Vandaag gaat die discussie nog even door.

Het moet me van het hart dat het gesignaleerde probleem steeds groter wordt, op alle binnenwegen, en speciaal ook op plattelandsfietspaden. Zoals bekend rij ik met mijn dikke bandenfiets tamelijk veel door Groningen en Noord-Drenthe, en de afgelopen zomer is het mij verschillende malen overkomen dat ik vlak achter me een werkelijk ijzingwekkend geschreeuw hoorde. Dat gebeurde bijvoorbeeld op de smalle fietspaadjes tussen Wierumerschouw, Oostum en de Feerwerdermeeden. Als je zo’n geschreeuw hoort, schrik je je echt het leplazerus en is de neiging groot om even over je linkerschouder te kijken wie die brulapen zijjn. Maar dan wijk je vaak ook meteen een beetje naar llinks uit, zodat bijna-ongelukken en nog meer geschreeuw het gevolg zijn. Achteraf zit je dan te trillen op je fiets en vervloek je die lui.

Het komt mij voor dat paden voor langzaam verkeer niet voor deze vorm van weggebruik bedoeld zijn. Als je je conditie zo nodig op peil wilt houden zijn er ook andere middelen, dan het landschap te ontsieren met foeilelijke apenpakken vol brulreclame.

Aanpassing door de snelheidsmaniakken lijkt me dus méér geboden dan tolerantie van de andere weggebruikers.

Kaida alleen maar sterker in Waziristan

Dat ruimt mooi op, ben je eerst geneigd te denken. Maar hoe verder het nieuwsstuk vordert, hoe meer het overloopt in een verontrustende analyse. Met die Hoekse en Kabeljouwse twisten van de lokalo’s wordt Kaida alleen maar sterker in Waziristan.

Er bestaat al een wederzijdse afhankelijkheid. Die van Kaida gaan uit zelfbescherming liefst zo veel mogelijk op in de lokale bevolking. Ze zorgen voor een geldstroom richting lokale economie. Maar de lokalo’s kijken vooral op tegen die van Kaida, omdat die een luxe leven hebben opgegeven. Kaida kan zich zo als een unifiërende , organiserende kracht verheffen boven het lokale gekissebis.

Stop de bijensterfte!

Zonet was er op Radio I iemand aan het woord over de petitie Stop de Bijensterfte. Momenteel verliezen niet alleen imkers erg veel bijenvolken, maar is er ook onder wilde bijen een grote sterfte. Waarschijnlijk hangt het verschijnsel samen met de opkomst van nieuwe bestrijdingsmiddelen.

Als bijen uitsterven heeft dat grote gevolgen voor bestuiving van gewassen die voor de mens van belang zijn. Toch hebben regering en Tweede Kamer er, ondanks alle aandrang, tot nu toe geen flikker aan gedaan. Als kleinzoon van een hobby-imker heb ik de petitie natuurlijk meteen getekend. Ik roep anderen op, om dat ook te doen. De petitie staat hier.

Vervloekt zij Berlusconi, tot in het diepst van zijn geslacht

Vandaag het bericht dat Berlusconi, terwijl hij ligt te hoeren en snoeren, geen condooms gebruikt.

Mooi voorbeeld is deze trieste figuur voor de Italiaanse natie, Als iemand in dit opzicht zijn verantwoordelijkheid al niet neemt, neemt hij die in andere opzichten dan wel?

Zijn naam zij vervloekt. Moge hij besprongen worden door alle venerische ziekten die er op aarde zijn. Moge hij de sief, de sjank en de resisitente chlamydia in zijn ballen krijgen. Dat AIDS & HIV hem maar langzaam vanaf zijn tenen en zijn vingers mogen consumeren, zonder dat er een kruid tegen gewassen is. En dat dit uitvaagsel maar met de zwartste vlekken van Kaposi overdekt mag worden, zodat iedereen hem mijdt.

En als de genadige God dan eindelijk besloten heeft om hem naar boven te halen, dat de heilige Petrus het krapuul maar een schop onder zijn kont moge geven, rechtstreeks naar de onderste regionen van de hel.

Want dat is de plek, waar Berlusconi thuishoort.

Als die plek zou bestaan.