Hitsig wicht geniet van Groninger regen
Geplaatst op: 7 november 2015 Hoort bij: De actuele wereld 4 reacties
(Gezien toen ik langs een bushokje liep. Ze maakt reclame voor het een of andere parfum.)
Zand in de raderen van het recht – de kafkaiaanse inefficiency bij justitie
Geplaatst op: 18 oktober 2015 Hoort bij: De actuele wereld 6 reacties- Digitaal > papier
De politie stuurt de documenten zoals proces-verbalen digitaal naar het OM, dat de documenten uitprint. - Papier > digitaal
De prints gaan per auto van Groningen naar Almelo (drie maal ’s weeks), waar men ze scant. - Digitaal > papier
Almelo stuurt de documenten digitaal naar Groningen terug, waar ze weer uitgeprint worden voor de rechters.
En dan staan we nog verbaasd te kijken dat criminelen strafvermindering krijgen doordat hun zaak zo lang op zich wachten laat.
Bron: DvhN via
Verslaggever over de rooie vanwege de regen
Geplaatst op: 14 oktober 2015 Hoort bij: De actuele wereld, Kunsten 6 reactiesGroninger Geschiedenisdag 2015
Geplaatst op: 10 oktober 2015 Hoort bij: De actuele wereld, Stad nu 3 reactiesDe historische schepen lagen vanochtend op de Zuiderhaven in de oosterzon te blinken:
K. ter Laan, wederopgestaan via Erik Bulthuis, opende de Dag:
Eerste ronde over de informatiemarkt – schilderij van Geert Schreuder in de stand van het Streekhistorisch Centrum Stadskanaal roept de sfeer van een oude veenkolonie op:
Hans Beek van de Stichting Groningen Orgelland vertelde wat nieuwtjes uit die wereld:
Joods vaandel:
Onderonsjes:
Op het hoofdpodium de Grey Pigeons, ouwe indo-rockers:
In een van de stalletjes onder de arcade deze verzameling baret-insignes:
Folkzanger Fred Piek (ooit Fungus, Amazing Stroopwafels) speelde twee hele fijne sets in het restaurant van Cascadeplein 10:
Nog meer boekenmarkt:
Aftrap van Onderzoek Onderweg – twee flitslezingen over lopend onderzoek:
Weer bij de infomarkt – Jos Rietveld interviewt de aimabele Hero Jan Hooghoudt, Tjerk Bekius registreert het met zijn camera:
Hoofdpodium – Inge van Calcar en band:
Restaurant nr. 10 – George Welling met onder meer een prachtig lied, hem ingegeven door de Groningse neiging om overal ja op te zeggen ja:
De afsluitende geschiedenisquiz in aantocht – de organisatie was er wederom in geslaagd de prachtigste hoofddeksels aan te schaffen:
Naar men zei Z-siders bekeken nog één keer incognito de KNVB-beker:
‘De wereld wil bedrogen worden, dus wordt zij bedrogen’
Geplaatst op: 9 oktober 2015 Hoort bij: De actuele wereld, Geschiedenis 7 reacties
Bron: de jaren ’40-’45 een documentaire (Bezige Bij, Amsterdam, 1961)
Over het fabeltje dat Nederland de tolerantie uitvond
Geplaatst op: 6 oktober 2015 Hoort bij: De actuele wereld, Geschiedenis 6 reacties
Deze tweet van hedenochtend door een bekend auteur weerspiegelt een idée reçue of gangbaar idee dat de waarheid lelijk geweld aan doet. Nederland is namelijk NIET de uitvinder van religieuze of politieke tolerantie!!!
Ter ondersteuning van het idee worden vaak voorbeelden uit de zeventiende en achttiende eeuw aangehaald, zoals ook nu weer bij de tweet van Kuijer, want een onderwijzer merkt in een reactie op:
“heb het gisteren de kinderen van mijn klas met geschiedenis uitgelegd. Spinoza mooi voorbeeld.”
Spinoza en vooral zijn leer werden echter niet getolereerd. Spinoza is verbannen uit zijn eigen geloofsgemeenschap en de hier te lande heersende calvinistische kerk waakte tot diep in de achttiende eeuw fel tegen zijn leer. Spinoza kon zijn pleidooi voor de vrijheid van meningsuiting slechts anoniem en in het latijn publiceren en later werk, eveneens anoniem en in het latijn, werd verboden. Zodoende kon dit werk alleen onder de toonbank worden verkocht en raakte het alleen in kleine kring bekend. Aanhangers die in de volkstaal ruchtbaarheid gaven aan Spinoza’s denkbeelden, verdwenen tot in diep in de achttiende eeuw in de kerker. Ik bedoel maar: als de behandeling van Spinoza als een voorbeeld van tolerantie mag gelden, dan is het Rusland van Poetin eveneens tolerant.
Een ander voorbeeld uit de zogenaamde Gouden Eeuw dat vaak wordt gebruikt ter staving van onze vermeende tolerantie, is dat van de Hugenoten. Maar die werden hier louter gastvrij opgevangen, omdat het om calvinisten ging: geloofsgenoten van de hier te lande heersende gezindte. De opvang was dus geen daad van tolerantie, maar van calvinistische solidariteit. Men voelde zich als geloofsbroeders verantwoordelijk voor de Franse martelaren. Wat niet wegnam dat rijke Hugenoten hier een oneindig warmer onthaal vonden dan arme. Men hield bij alle religie ook het eigenbelang terdege in de gaten.
De ware toetssteen van tolerantie is niet of geloofsbroeders gastvrij worden ontvangen, maar of de ‘eigen’ religieuze minderheden volledige vrijheid wordt gegund en of hun aanhangers politiek-juridisch gelijkwaardig zijn aan die van de bovenliggende partij. Als we ons even beperken tot de grootste religieuze minderheid, die van de rooms-katholieken, dan zien we dat zij tot vrij ver in de achttiende eeuw in grote delen van ons land niet mochten samenkomen in eigen kerken. Vergunde een overheid kerkbouw, dan was het menigmaal orangistisch en calvijnsgezind volk, dat die bouw in eerste instantie met geweld wist te verhindereen. Kwam zo’n kerk ergens toch tot stand, dan mocht hij ook vooral niet teveel opvallen. Een toren hebben of een klok luiden, bijvoorbeeld, was voorbehouden aan de bevoorrechte gereformeerde gezindte. Ondanks hun ‘lage profiel’ vormden katholieke ‘schuilkerken’ vaak een van de eerste mikpunten bij orangistische oproeren, gedragen door de meerderheid van ons Nederlandse volk (1748; 1785-1787). Ook na de formele gelijkberechtiging van katholieken en protestanten (1796) bleven katholieken trouwens nog lang tweederangs burgers. Tot in de twintigste eeuw gold het bijvoorbeeld als zéér ongewenst dat een katholiek hoofd van het postkantoor te Groningen zou zijn.
Voor wat betreft de politieke tolerantie hoef ik maar te wijzen op de bejegening die socialisten voor de oorlog, en communisten en radicalen erna ondervonden. Menigeen kon niet het werk krijgen, dat hij ambieerde, dankzij machinaties van onze veiligheidsdienst.
Nee, Nederland voorstellen als uitvinder van de politieke en religieuze en politieke tolerantie is het handhaven van een leugen, weliswaar een populaire leugen, maar daarom nog niet minder leugenachtig.
En eraan voorbij gaande of Vaderlandsliefde überhaupt wenselijk is: trots op een fictief verleden is sowieso misplaatst.
Zwarte Piet en de Kijkcijfertjes
Geplaatst op: 25 augustus 2015 Hoort bij: De actuele wereld, Webdinkies 2 reactiesEmigrant constateert een opleving in de belangstelling, en dat nog wel in augustus, voor een Zwarte Pietlogje dat hij ooit schreef.
Zijn constatering gaf me aanleiding om eens naar de stats van mijn eigen Zwarte Pietlogje te kijken. In mei was er al een oplevinkje, maar augustus vertoont tot nu toe eigenlijk weinig bijzonders.
Interessanter vind ik dan de cijfers over een heel jaar. Mijn Zwarte Pietlogje dateert van begin november 2013 en de statistieken over 2014, na het luwen van de initiële storm, zien er zo uit:
Conclusie: In het voorjaar denkt men het minst aan Zwarte Piet. Men schijnt dan iets anders aan het hoofd te hebben. In de omringende maanden december tot en met augustus suddert de belangstelling op een iets hoger, maar toch vrij laag peil, terwijl de Piet-interesse na een aanloopje in september pas goed op stoom komt in oktober en vooral november, dus zo’n beetje rond de aankomst van de Goedheiligman en zijn helpers.
Wat nou ‘Ha Havermout’?
Geplaatst op: 12 juli 2015 Hoort bij: De actuele wereld Een reactie plaatsenDeze slagkreet zag ik gister in een affichagevitrine hangen:
Hm, volgens mij denkt niet iedereen even enthousiast over dit product.
Extreem laag fietsen
Geplaatst op: 10 juli 2015 Hoort bij: De actuele wereld 9 reactiesIk had hem al bij de patatkraam in de verte gezien, stond iets plantaardigs te fotograferen toen hij me achterop kwam met een flinke vaart. Ik zie natuurlijk wel eens ligfietsen, maar zo extreem laag heb ik ze nog nooit gezien. Hij scheert over het asfalt. Het lijkt me ook wel redelijk link, je moet er niet op rekenen dat zo’n vlaggetje je veiligheid garandeert:
Ik was zo onder de indruk, dat ik er helemaal niet op lette hoe hij het ding voortbewoog. Het ding heeft duidelijk geen trappers. Zijn benen liggen bewegingsloos vooruit. Het gaat met de handen en met hefboomwerking of zo?
Een tweede foto kon ik niet maken, dit is een crop van de eerste:
Variabele maximum snelheid
Geplaatst op: 26 juni 2015 Hoort bij: De actuele wereld 6 reactiesLaatst fotografeerde ik een verkeersbord met reliëf langs de Bruilweering:
Heb naderhand nog zwaar zitten prakkezeren over dat opgebrachte plaatje waar de nul op staat. Wat voor zin heeft het om door het wegnemen van dat plaatje met dat tweede cijfer te variëren? Bij gelijkblijvende cijfergrootte zou de bandbreedte qua snelheid toch slechts 30 à 39 kilometer per uur zijn?
Het raadsel werd vanavond opgelost. De nul blijft gelijk, maar door het bordje langs een scharnier om te slaan, ontstaat een iets hogere standaard-snelheid:
Met een beetje goede wil, echter, lijkt 350 ook wel haalbaar:
Rondje Luchtland
Geplaatst op: 22 juni 2015 Hoort bij: De actuele wereld, Drenthe, Hoogkerk 2 reactiesOf: in het stille hart van de depressie.
Bij het Transferium Hoogkerk:
Hamersweg in de verte:
Richting Den Horn:
Vanaf de Tichelwerkbrug over het Aduarderdiep:
En dan kom je thuis met een kloostermop
Geplaatst op: 15 april 2015 Hoort bij: De actuele wereld, Drenthe 1 reactieWilde eigenlijk het Westerkwartier in, maar tegen windkracht 5 in fietsen is niet mijn hobby. Daarom op herhalingsbezoek geweest. De kuil van zondag bleek alweer grotendeels gedicht met schoon zand:
Vlakbij, aan het Omgelegde Eelderdiepje, stond een onbeheerde landmetersdinges – ik mag toch hopen dat die magnifieke berk blijft staan?:
Vrachtwagens reden af en aan, een shovel zorgde voor de verspreiding van het aangevoerde zand:
Keek of er in de venige grond op de kant van de weg nog iets bijzonders lag. Zo te zien niet, behalve dan dat hier op de voorgrond rechts van het midden een hele grote baksteen uit de bult aarde piepte:
Hij paste zelfs niet in mijn bakkie, zo’n joekel was het:
Nog even verderop gekeken, waar het patroon van zandopduikingen met veen ertussen zich herhaalde:
Ook liggen daar nog twee betonnen voetstukken voor lang verdwenen hoogspanningsmasten – dit is er een van:
Thuis gekomen meteen de baksteen gemeten. Hij blijkt 32 x 15,3 x 8 cm. Een klassieke kloostermop dus, uit de Hoge Middeleeuwen:
Nu was dit het enige exemplaar, verder wijst er weinig op dat hier ooit stenen gebouwen hebben gestaan. Maar zo’n baksteen kan ook hebben gediend als onderligger voor een stookplaats, bijvoorbeeld op een veenterpje, of als fundament voor een dampaal. In het eerste geval is zo’n veenterpje hier mogelijk niet onderkend.
Overigens lijkt zich bij het schoonmaken een (plantaardige?) structuur in het oppervlak van de baksteen af te tekenen.
Eem op Toaldag
Geplaatst op: 21 maart 2015 Hoort bij: De actuele wereld, Taal Een reactie plaatsenBij de ingang en het uitdelen van programma’s:
Toch behoorlijk druk:
Qua baardlengte begint Swinder steeds meer te lijken op ZZ Top:
De kraam van marge-drukker Elze ten Harkel:
Jan Groenbroek, hoofdredacteur van Toal & Taiken, luistert naar een verstokte fan van dit blad:
Lezing van Pim Oosterheert over Groningse elementen in de taal van de Bommelsaga:
Een aandachtig gehoor:
Met ook feedback vanuit het publiek:
Een paar topografische voorbeelden van die taalinvloed:
Na afloop: twee Groninger taalaanjagers (Henk Scholte en Siemon Reker) in gesprek:
Ook de verhalenbus zat vol. De ruiten begonnen al te beslaan:
Tot slot nog een moppie blues van Erik Harteveld & Kopstubbers:
Jan Jaap Zijlstra pronkt met andermans veren bij #MooiGrunnen
Geplaatst op: 6 maart 2015 Hoort bij: De actuele wereld, Ommelanden, Webdinkies | Tags: Abiant, Jan Jaap Zijlstra, vv Middelstum 14 reacties
Middelstum vanuit het westen gezien. Gister plaatste ik deze door mij gemaakte foto op Twitter onder de hashtag #MooiGrunnen. Blijkbaar vindt men hem mooi, want hij is acht maal geretweet.
Stemt dat tot tevredenheid, je hebt ook lui die zich niet vergenoegen met simpel retweeten, maar rustig de auteur/fotograaf uit de tweet knippen, om die dan zo te plaatsen:
Het is dan alsof ze zo’n foto en het bijschrift zelf hebben gemaakt. In deze parasitaire vorm is de tweet inmiddels twee maal geretweet en een paar keer gefavoritiseerd.
Er zijn dan mensen die vinden dat je daar blij mee moet zijn. Nou, dat ben ik dus helemaal niet met het wegpoetsen van mijn naam. Per slot van rekening heb ik de moeite genomen voor een goede compositie, wat destijds enig heen en weer rijden bij Stitswerd vergde. Bovendien heb ik deze foto geselecteerd uit de serie die ik er schoot, wat ook weer enige tijd en moeite kost. Deze meneer Jan Jaap Zijlstra deed er in elk geval geen flikker voor. Hij pronkt slechts met andermans veren.
Deze meneer Zijlstra noemt zich op zijn profielpagina , afgezien van Hoofdtrainer van de VV Middelstum,”sportliefhebber”, en hij vertelt daar ook dat hij twee kinderen heeft in de leeftijd van dertien en elf jaar. Hoe sportief is het, als je andermans foto’s onder je eigen naam op Twitter plaatst? En zou meneer Jan Jaap Zijlstra zichzelf inzake mijn en dijn een goed voorbeeld vinden voor zijn kinderen?
Er zijn nu drie uur verlopen sinds ik meneer Zijlstra via Twitter op deze sneue actie van hem wees. Geen woord van excuus, helaas, hoewel meneer Zijlstra getuige enkele retweets in de tussentijd wel actief op Twitter was. Blijkbaar behoort meneer Zijlstra tot de types die denken: “Ik hou me muisstil, dan drijft de bui vanzelf over”. Nou, dat doet ze dus niet.
Beginsel Vrij Mandaat leidt tot impotent bestuur
Geplaatst op: 1 maart 2015 Hoort bij: De actuele wereld 4 reactiesBij de nieuwe politieke partijen die gisteravond kwamen opdraven op TV Noord, zat ook ‘Vrij Mandaat’, dat zich presenteert als systeem-kritisch. Om haar homepage te citeren:
“Wij zijn een platform. Iedere betrokken Groninger kan zich op persoonlijke titel verkiesbaar stellen. Je hoeft geen partijlid te worden. Je kunt op jezelf stemmen. Je kunt je eigen netwerk inzetten en proberen met voorkeursstemmen gekozen te worden.”
Eigenlijk allemaal vanzelfsprekend – dat kan ook nu immers allemaal wel. Ook al gebeurt het nooit, burgers kunnen zich ook nu al wel als individuele kandidaat inschrijven voor verkiezingen, zonder dat er überhaupt een gezamenlijk verband voor nodig is.
Het vervolg gaat in op hoe dat dan werkt als ‘partij’, aanwezig in de Staten:
“En als je wordt gekozen blijf je gewoon jezelf. Statenleden van Vrij Mandaat stemmen naar eigen oordeel en geweten.”
Er is dus totaal geen fractiediscipline. Dat klinkt misschien mooi, maar hoe dat dan gaat als je je verantwoordelijkheid neemt om met andere fracties een collegiaal bestuur te vormen, dat uiteraard gebaseerd is op afgesproken compromissen, daarover laat Vrij Mandaat zich niet uit. Te voorzien is echter, dat zo’n bestuur geen lang leven beschoren is. De kruiwagen vol kikkers die Vrij Mandaat in beginsel wil zijn, komt dan ook, als je er maar een heel klein beetje op door filosofeert, neer op een volslagen bestuurlijke inertie.
Op een vervolg-pagina zegt Vrij Mandaat een samenleving voor te staan “waarin burgers en bestuurders naast elkaar staan”. Ook dat klinkt ons erg fijn en bovendien reuze democratisch in de oren: weg met elke hiërarchie! Een paar regels verder blijkt dat toch ook weer niet de bedoeling, want daar heet het dat de Groningse politiek behoefte heeft aan “doeners met ideeën die boven de grijze massa uitsteken”. Binnen het bestek van slechts enkele regels tekst wisselt Vrij Mandaat zo een egalitaire boodschap in voor een elitistische.
De indruk die deze op een achternamiddag in elkaar geflanste, onrijpe en ondoordachte promopraat achterlaat, kan maar leiden tot één enkel advies: vooral niet op stemmen.
groninganus 
Recente reacties