Centraal Drents toertie

Geplaatst op: 21 juli 2024 | Auteur: groninganus Ik Hoort bij: Drenthe Ik 6 reacties

Bij Amen en Elp in de buurt spierwit bloeiende aardappelveldden:

Het lijken wel kleine hortentsia’s:

Ze te zien, worden ze bespoten (tegen de fytoftora?):

Klootschieten is een wintersport – klootschieten doet men over hard bevoren wegen. In Elp doen ze d’r ’s zomers an:

Onderweg naar Westerbork vroeg ik me af of hier die spoorlijn gelegen had::

Brandhout, als men liever bij de open haard zit, in plaats van de poten te vernikkelen bij zo’n klootschieterij:

Beste bulte huusbraand:

Entree Westerbork:

’t Wapen van de voormalige gemeente op ’t aole gemientehoes (ze zegt d’r hoes in plaats van huus):

Kerk van Westerbork met regenboogvlag:

Zo’n wit eerpelveld gef wel een mooie achtergrond bij een takkie met liesterkrallen:

Boswal bij Zwiggelte waar alleen de bomen zijn overgebleven om het Schotse hoornvee schaduw te geven:

Zwiggelte – keuterij met plastic luifel:

Markesteen die de grens tussen Zwiggelte en Hooghalen markeert:

De asteroïde die over een tijdje een eind aan onze beschaving gaat maken, krijgt bij Beilen een aparte gedaante:

TV-zendmast Hoogersmilde vanaf de Beilervaart:

De laatste brug voor het afzwaaien – de Norgerbrug. Naar rechts gaat de Drentse Hoofdvaart naar Assen; naar links voet de Norgervaart naar Norg:

Averell Dalton uit de Lucky Lukestrip is uit Veenhuizen ontsnapt en heeft als potloodventer een fijn plekkie bij de weg in Zuidvelde gevonden:

Tussen Roden en Langeloo

Geplaatst op: 16 juni 2024 | Auteur: groninganus Ik Hoort bij: Drenthe Ik 4 reacties

Ontdekte in Foxwolde dat er geen kaart in mijn camera zat. Jammer van de al gemaakte foto’s. Gelukkig had de fotozaak in Roden kaarten te koop. Dus daar meteen maar vervolgd met de tweedehands camera’s in de etalage. Geen hond die zulke analoge meuk nog koopt:

Terug naar het groen. In een buitenwijk van Roden tegenover het sportpark daar ligt dit verfrommelde schapenhekje, gereed voor de open haard::

Tussen Roden en Langeloo bij de weg:

Lieversche Aa of Groote Diep, beetje snakkerige beek – in de hoogzomer zie je hier veel weidebeekjuffers:, nu hing er een straf windje:

Hek met de naam:

Onder het hekje een kei als grensmarkering:

Of kei? Geen hond weet meer wat een marke is, en dat je die traditoneel met een kei of vlint – natuursteen dus – markeerde. In dit geval gaat het zelfs om een grover soort beton.

Van de zomer nog maar eens weer heen, wegens de juffers:

Een eindje dichterbij Langeloo staat een oude Massey Ferguson in het land:

Langzaam wortels schietend en toegroeiend naar een ouwe dag op ’t Muntendammer tractorkerkhof:

Grote drukte in de kerk van Norg bij het door intekenaars ophalen van Norg, door de eeuwen heen; van zandrug tot brinkdorp:

De vlakte op de terugweg voorbij Langeloo- zure appels in aantocht:

Oostervoortsche Diep:

Hetzelfde beekje aan de andere kant:

En toen begon het te regenen, steeds harder te regenen.. Heb nog geschuild bij een bos halverwege Lieveren, maar werd niettemin drijfnat:

Met de wind in de rug bij Lieveren of Altena.

Peddelend in Peize e.o.

Geplaatst op: 6 juni 2024 | Auteur: groninganus Ik Hoort bij: Drenthe, Uncategorized Ik 3 reacties

Onlanden met rechts de uitkijktoren van Natuurmonumenten bij de Noorddijk aan de Peizer kant:

Schurencomplex bij Peizerwolde:

Tien jaar geleden was havikskruid in deze omgeving nog vrij zeldzaam, maar nu zie je het overal in de bermen van het Noordenveld:

Hooiland met vermolmende boomstronk in de haakse bocht van de Wolddijk, noordoostkant van Peize:

Vintage trekkertje met melktank bij boerderij met rijtje linden aan het Achterstewold:

Wekomstbord met gefiguurzaagde zwanen achter het sportpark van Peize:

Pylonen voor oefenpartijtje op voetbalveld:

Beeld of beeldengroep uit de jaren 80, geschonken door de Rabobak aan de gewezen gemeente Peize, op een veldje bij de hoek Roderweg en Oude Velddijk:

Bij dat beeld staat deze opgesierde kabelkast:

Jugendstil-achtig hek bij het huis van Peize:

Gemeentelijke kolkenzuiger bij het voormalige Huis te Peize (de boerderij zal het schathuis van deze borg geweest zijn):

Vijver met roze waterlelies bij de Geelsterlaan in de buurt:

Hoekje met hekken bij de Oude Velddijk, zuidkant Peize:

Keuterij met geïmproviseerde kabouterwoning bij de Boerlaan of de Altenaweg, nog verder zuidwaarts:

Havikskruid in Foxwolde:

Fouragerende ooievaar in Foxwolde, waarschijnlijk een exemplaar dat een nest heeft op een afgeknotte bomenrij bij een boerderij aldaar:

Rondje Roden, Terheijl, Midwolde

Geplaatst op: 2 maart 2024 | Auteur: groninganus Ik Hoort bij: Dieren, Drenthe, Hoogkerk, Westerkwartier Ik 1 reactie

Wilgenkatjes, pas uit hun schilletjes gepopt:

Een enkele al bezet door een bij of een vlieg:

Buurpraatje van paard en scharrelvarken aan de Hooiweg in Roderwolde:

Halfwas Schotse hooglanders op Terheijl. Op de achtergrond het vroegere armhuis van Roden:

Eerst stonden ze tot hun enkels in een modderpoel rond een hooidispenser (of hoe heet zo’n ding), maar stoven weg toen ik ze iets te dichtbij kwam;

Om op een afstandje een half nieuwsgierige, half dreigende houding aan te nemen:

In het plantsoentje bij de Schreiershoek in Leek zaten een paar scholeksters te fourageren. Die paarse krokussen zijn trouwens erg in de mode, dit seizoen:

Nog eentje van opzij:

Leeuw als windvaan op het kerkje van Lettelbert:

Kaalslag op wal vloeivelden suikerfabriek bij de Roderwolderdijk, Hoogkerk:

Kat die zich vlak voor mijn fiets over het fietspad uitstrekte:

Nat rondje Roderwolde

Geplaatst op: 25 februari 2024 | Auteur: groninganus Ik Hoort bij: Drenthe, Onlanden Ik 1 reactie

Pech onderweg in Peizermade en geen helpende hand:

Onlanderdijk:

Waar zich een schip met zure appels aandient:

Wat de kleuren absuluut ten goede kwam:

Terwijl het schaars aanwezige geboomte weinig schuilgelegenheid bood:

Diepje dat ten oosten van het Waal begint en via-via uitmondt in het Peizerdiep

Bij de Hooiweg ten zuiden van Roderwolde kwam de bui los:

Hooiweg vervolg:

Achtersteweg Roderwolde:

Bij de Waalborg bleek het overvloedig struweel op de oude toegangslaan opgeruimd:

In de verte de Groningerweg tussen Peize en Stad:

Doorweekte fazant bij de Roderwolderdijk:

Tiny houses bij ’t Speelgoedmuseum

Geplaatst op: 12 augustus 2023 | Auteur: groninganus Ik Hoort bij: Drenthe, Geschiedenis Ik 3 reacties

Deed woensdag een rondje Roden en wipte even binnen bij het Speelgoedmuseum. Er was een tentoonstelling over Tiny Houses en godzijdank viel de veelgeplugde Barbie er nauwelijks te bekennen:

Het dichtst bij haar wereld kwam nog de poppenflat:

Interieur uit het Fin de Siècle met vermogende bourgeois – een suikertante en haar mantelzorgende lievelingsnichtje:

De dames hebben net Mens-erger-je-niet zitten spelen en beginnen nu aan hun thee met taartjes:

De grootste ergernis van de kamer was waarschijnlijk de papegaai, die tante steeds luidkeels imiteerde, hoogst irritant inderdaad:

Elders dit zitje met boter, abrikozen en suikerklontjes. Men merke op dat de zitting van de linkerstoel nogal bevuild is – de eigenares was nogal incontinent:

Een zit-slaapkamer zoals Van Gogh die ook wel geschilderd heeft. Gelieve niet met het verkeerde been uit bed te stappen, want dan kunt u, als u er niet pardoes instapt, over de nachtspiegel komen te vallen.

Op het met marmer afgedekte dressoir rechts een lampetkan met schaal, waaruit men zich placht te wassen:

Het thema van tiny houses was doorgetrokken naar kleine winkelinterieurs. Kruidenier met meelwaren, kaas, wijn en conserven (begin twintigste eeuw):

Iets ouder kruidenierswinkeltje, eveneens Duits:

Stoffen- of manufacturenzaak:

Fraai kruidenierswinkeltje in de Bruynzeelvormgeving van begin jaren 1960, toen de oude kruidenier alom werd verdrongen door de supermarkt, zodat die vormgeving – buiten de keukens om – niet echt veel zal zijn toegepast:

In de vaste opstelling nog dit topstuk, een takelwagen van hout. Als kind vond ik hier niets aan – de wielen hebben geen assen, en konden dus niet bewegen; je kon zo’n ding alleen over vloer of tafel schuiven en takelen kon je er ook niet mee. Nu kijk je naar de fantastische, bijna constructivistische vormgeving – de cabine maakt een hoek zoals ook DAF-vrachtwagens die hadden – en om die reden zou je het subiet in een vitrine zetten:

Stormsouvenirs langs de weg naar Roderwolde

Geplaatst op: 6 juli 2023 | Auteur: groninganus Ik Hoort bij: Dieren, Drenthe Ik 2 reacties

Bij Eiteweert:

Veel afgewaaide takken en bladeren onderweg. Met name wilgen hadden het tijdens de zomerstorm van gister zwaar te verduren, zoals deze bij Eiteweert:

Hoewel die, eerlijk is eerlijk, al in een sterk verzwakte conditie verkeerden:

In de verte, bij het dieselgemaaltje op het uiteind/begin van de Hamersweg, verweidde een boer zijn rode vee:

Ook bij de Mosterdpot schade aan bomen:

En bij de Hooiweg, waar de brandweer de takken kennelijk met een zaag verder had bewerkt om het spul doenlijk van de weg af te krijgen:

Zelfs de lokale zwijnen, anders liever lui dan moe, hielpen bij de Hooiweg volop mee met ’t opruimen:

Kritisch gadegeslagen vanaf de overkant van de Hooiweg, door een koe wier kapsel gruwelijk in het ongerede was geraakt:

Andere koeien, bekoorlijk gegroepeerd, hielden het karwei meer neutraal in de gaten:

Verder maar weer: in de hoek tussen de Hooiweg en de Achtersteweg lag een stuk rogge terneergeslagen sinds de storm:

Een ander stuk stond nog onversaagd rechtop:

In het hooiland in de hoek tussen de Bommelier en de Brunlaan waren acht ooievaars aan het fourageren – dit zijn er drie:

Rondje Onlanden – Roderwolde

Geplaatst op: 30 juni 2023 | Auteur: groninganus Ik Hoort bij: Dieren, Drenthe Ik 4 reacties

Langmadijk, achter Peizermade:

Stippelkoe en dochter? De moeder heeft een halve navelstreng aan haar achterste hangen. Als er een kalf geboren werd, dan lag dat niet in het weiland, want dat was nergens te bekennen:

Bloemetje, bijtje:

Drie ooievaars op het nest in Roderwolde:

Het kamilleveldje bij het stobbenven-monument geurde hevig:

Bij dat monument aan de Hooiweg:

Wederik en vogelwikke bij de Onlandsedijk:

Kale jonker bij Eiteweert:

De scharrelvarkens van Sprikkenburg

Geplaatst op: 27 juni 2023 | Auteur: groninganus Ik Hoort bij: Drenthe, Stad nu Ik 4 reacties

Aan het Sprikkenburg, tussen de Dorkwerdersluis en (voorheen) de Paddepoelsterburg bij het Van Starkenborghkanaal, lopen weer scharrelvarkens rond:

Op hun terreintje verorberen deze groenteliefhebbers met smaak de bladeren en dunnere stengels van de bereklauwen:

Zodoende blijven de dikkere stengels met de witte schermbloemen in top over – het lijkt alsof de beesten onder parasolletjes lopen:

Portret van zeug met verfomfaaid oor:

Heideschapen op Sandebuur

Geplaatst op: 5 juni 2023 | Auteur: groninganus Ik Hoort bij: Dieren, Drenthe Ik 9 reacties

Er liep een koppeltje schapen in een stuk land op Sandebuur. Drentse heideschapen:

Door de bloei van het gras deed de omgeving wat denken aan een grote stille heide. Maar er dwaalde geen herder rond, want die is afgeschaft:

Ik vermoed dat de beesten dat gras ook wel zo lekker vonden als die taaie , houtige heide:

Ze hebben altijd wel mooie koppen:

Van voren en van opzij:

En nou wegwezen jij.

Wapserveen v.v.

Geplaatst op: 2 juni 2023 | Auteur: groninganus Ik Hoort bij: Drenthe Ik 5 reacties

Tochtje van woensdag – met wat omwegjes onderweg bijna 120 kilometer. Heen voor de wind en terug ertegen, terwijl de wind aanwakkerde. Afgepeigerd toen ik thuiskwam. Maar zonder spierpijn.

Klaprozen bij het Transferium Hoogkerk:

Begraafplaats Peize ’s ochtends om een uur of elf badend in het zonlicht:

Achter Peize – de Heideweg richting Norg:

Grazende merrie bij zonnebadend veulen:

Havikskruid bij Peest:

Belandde in Peest dankzij een verkeerde richtingaanwijzing door een Norger ijsjesverkoopster. Maar daardoor kwam ik tussen Peest en Zuidvelde wel langs deze verdekt opgestelde steiloor:

Bij Zuidvelde – onlangs ingestorte schuur, die in afwachting is van asbestsanering:

Margrieten bij Huis ter Heide:

Tiny house tussen Smilde en Diever:

Aan een voormalig tolhuisje in Wittelte – het bord met de tarieven zoals die in 1915 zijn vastgesteld door B&W van Diever, waarbij opvalt dat deze bestuurderen zelf niets hoefden betalen voor hun passage. Een paardrijder was verder duurder uit (4 cent) dan iemand op een (motor)rijwiel (1 of 2,5 cent). Het zal even geleden zijn dat er een kudde van minstens vijftig schapen of varkens voorbijkwam:

Tussen Wittelte en Wapserveen – een ooievaar met drie jongen:

Rietdekkers aan het werk op Wapserveen-Oost:

De romp van de molen van Toet, een van de drie molens weleer op Wapserveen:

In de oorlog ging de bovenbouw met de wieken eraf. De eerste steen uit 1903 boven de deur:

Frederiksoord. Vanwege een gewonnen prijs voor een opstel heb ik hier circa 1966 of 1967 eens mee mogen doen met Boomplantdag. Wat de prijs verder voorstelde ben ik vergeten, maar dat wordt ruimschoots vergoed door de aanblik van het sindsdien voorspoedig gegroeide houtgewas:

De Veenesluis bij Geeuwenbrug:

Pannebier met Feijenoordvlag op Hijkersmilde, waar nog meer fans van de landskampioen bleken te wonen:

Schapen op een brink in Zuidvelde:

Waar ik de asbestsaneringsbehoeftige bouwval nu aan de voorkant passeerde:

Steigerende paarden op de Weehorst bij Roden:

Een drukte van belang op Sandebuur

Geplaatst op: 21 mei 2023 | Auteur: groninganus Ik Hoort bij: Drenthe, Onlanden Ik 6 reacties

Had,voor ik naar de kapper zou gaan, nog wel even wat tijd voor een Onlander rondje, met de bedoeling om speciaal even te kijken naar de populieren van Sandebuur, omdat ik het rijtje met een nogal veranderede omgeving op een schilderij van Bé Kracht uit 2015 had gezien. Links en rechts werd volop gehooid:

De steenslagweg was nogal stoffig en personenwagens noch tractoren deden het langzaam aan, zoals op gele borden werd gevraagd:

Eeuwenoude, maar helaas aan de verkrotting overgegeven boerderij, ooit eigendom van de familie Datema, destijds vooraanstaande eigenerfden van Roderwolde en Sandebuur:

Martinitoren in zicht over de velden en de onlanden:

Onder het ooievaarsnest van Sandebuur bleek een heel stel mensen zich te bekwamen in maaien en zwelen, kortom het maken van hooi:

Hoorde dat er een ploeg van een dorpscoöperatie of -vereniging uit Den Horn bij zat, die delen van hun dorpsomgeving zo in eigen beheer wil gaan nemen. De cursisten hadden eerst les gehad in het scherp maken van hun zeisen en zenden; daarna gingen ze aan het zichten en maaien.

De handmatige hooicursus ging uit van (o.a.) stichting ’t Groninger Landschap. Aan de andere kant van de weg was ook een ploeg bezig, hier vooral met het hooi harken of zwelen, d.w.z. het maken van bultjes en wiersen. (Vroeger was het hooien aangenomen werk: boeren besteedden het aan landarbeiders uit per perceel hooiland.):

Bij het doodlopende zandpad, iets verderop, was een veld al machinaal afgehaald:

Meidoorngeuren veraangenaamden het noeste werk:

Opeens kwamen er tientallen oldtimer brommers over de stofweg voorbij. Het ging om de Jister Brommer Club (JBC) uit Ee en wijde omgeving, Noordoost-Friesland:

Het was, kortom, in geen jaren zo druk geweest op Sandebuur. Een Belgisch paard keek de Friese brommerstoet peinzend na:

Nog even een blik over de schouder achterom naar Sandebuur:

Ommetje Eiteweert

Geplaatst op: 16 mei 2023 | Auteur: groninganus Ik Hoort bij: Drenthe Ik 3 reacties

Madijk. In de tekst onder het opgehangen plaatje is er sprake van dat blaarkoppen meteen naar je toekomen. Hetgeen te bewijzen viel. Het klopt. Ze rook onderweg eerst wel even of het betrouwbaar volk was, daar bij het hek

Ik kwam door de ballotage. Braaf beest!:

Zwaluwen bij de brug over het Omgelegde Eelderdiepje:

Uitloper Stadspark – door de frisse wind gaf de meidoorn minder geur af dan toen het nog wat warmer was:

Bij de Langmadijk:

Langmadijk en Hamersweg (rechtsaf):

Ooieveer kwam voorbij, tegen de wind in:

De stippelkoe aan haar siësta in een beemd bij de Gouwedijk

Huize Mensinge revisited

Geplaatst op: 14 mei 2023 | Auteur: groninganus Ik Hoort bij: Drenthe, Kunsten Ik 8 reacties

In 2006 was ik er voor het laatst binnen geweest. Gelukkig bleek er geen sprake meer van een fotografeerverbod.

Dat gold natuurlijk sowieso al niet voor de directe omgeving, met de bekende duiventil, nu omringd door een schaapskudde:

De eerste gang was naar keuken en bijkeuken, want die vormen vaak het interessantste deel van zo’n oud herenhuis. Gootsteen met pompkraan, wasbord, zeepklopper, teiltje voor ondergoed en sokken etc.:

Oude zeepverpakkingen. Van dat Castella had mijn moeder een flinke hamstervoorraad sinds de Suez-crisis van 1956:

In de gang hing noga wat kitscherig delftsblauw uit de negentiende eeuw, maar ook twee aardige voorbeelden van knipkunst, mogelijk van ca. 1840. Het temmen van een paard:

Het keuren van een paard door het in de bek, sorry mond, te kijken:

De familie Kymmell, vanaf ca. 1790 tot 1985 eigenaars en vaak ook bewoners van het huis, had iets met paarden, vandaar. Een latere telg, Coenraad Wolter Jan (1867-1924), gaat door voor het zwarte schaap, maar wat er nou feitelijk mis mee was? Okee, hij vond zijn rechtenstudie maar niks, en schilderde liever heidelandschappen in de omgeving van Mensinge, maar feitelijk was daar toch niet zoveel mis mee:

Ja, ze waren een beetje somber, die landschappen, maar zo keek men destijds nu eenmaal aan tegen heidelandschappen, die je maar het beste tot rendabel land kon ontginnen. Al zette Coenraad dat sombere wel erg sterk aan.

De laatste der Kymmells op Mensinge was Reina, die er als jong wichtje vanuit Rotterdam kwam wonen, aldus haar herinneringen. Ze woont er nog steeds vlakbij en komt er nog geregeld, hoorde ik:

Volgens de barometer, gekocht in de tweede helft van de 18e eeuw, toen een Kymmell weerkundige berichtjes aan kranten leverde, zit men er in Mensinge warmpjes bij:

Een blik naar buiten door het raam boven de ingang:

In een raam hoog in de zijgevel hangen ruitjes gebrandschilderd glas en met tekst naar buiten gericht, dus in spiegelschrift. Geen probleem voor een modern fotobewerkingsprogramma – de tekst geeft dan de naam prijs van Hindrick Ferdinandt, baron van In- en Kniphuisen op Lutsborgh, Asinga, Panser en Tassema, Heer van Ulrum, Houwerzijl, Vliedorp, Niekerk en Vierhuizen, tot Cloosterbuiren en Visvliet, jonker en hoveling, mede Gedeputeerde Staat van Stadt en Lande, en diens vrouw Ave Jarges, anno 1712 (1714 of 1716 kan ook). Dit echtpaar heeft echter niet op Mensinge gewoond, dus hoe deze ruitjes hier beland zijn? Zelfs Huizen van Stand, een boek over notabele onderkomens in Drenthe, noemt noch het echtpaar, noch hun souvenir – maar misschien dat er een connectie is via Nienoord, waarin Hindrick en Ave ook nog een belang schijnen te hebben gehad:

Boven hun tekst ziet men dit gebrandschilderde engeltje met plumeau:

Maar het mooist van mijn toertje door het huis vond ik deze kluis zonder sleutel:

Die bij nadere inspectie een kleine voorraad alcoholische dranken bleek te bevatten – de nalatenschap van het vermeende zwarte schaap Coenraad, de tot somberheid geneigde artiest van de familie Kymmell?

Naschrift 22 september 2023:

De twee werkjes van knipkunst zijn van Willem Philip August Röemelé, (1791-1833) een belastingcommies, silhouetteur en kunstknipper die oa in Peize en Veenhuizen woonde. Zie over hem: Jan Peter Verhave, Het scherp van de snede (Zwolle 2023) 130-136. Uit Röemelé’s sterfjaar valt af te leiden dat de werkjes zo’n tien jaar eerder zijn gemaakt dan ca. 1840.