Oosterpoort, anno 1875
Geplaatst op: 30 juli 2005 Hoort bij: Oosterpoort Een reactie plaatsen
De zuidelijke stadswal is al gedeeltelijk afgegraven en weldra zal ook de Oosterpoort worden gesloopt. Nog net op tijd maakt Van Kolkow twee foto’s van de binnen- en de buitenkant. Deze hier is van het exterieur. Aangezien de Oosterpoort een zuidzuidoostelijke oriëtatie had, het licht van rechts komt en de lange schaduwen bijna haaks op de weg staan, was de fotograaf heel vroeg in de ochtend actief, nog voordat zijn atelier open ging.
Voor de poort staat een drekmenner met zijn kar. Even buiten de Oosterpoort ligt de Drekstoep, daar ging de man net naar toe om zijn onwelriekende fecaliëlading te lossen. Een hulp van de fotograaf houdt zijn paard echter tegen. Dat gaat goed, het is een brave hit en zelfs zijn oren staan er scherp op. Wel kijkt de drekmenner de fotografenhulp wat gemelijk aan. Zo te zien vindt hij het oponthoud vervelend.
Van de twee passanten links – vader en zoon, of baas en knecht – heeft de jongste op een krampachtige manier beide zijn handen in de zakken. Het lijkt warempel wel of hij zo zijn broek ophoudt. Ondanks het ernstige vermaan om vooral niet te bewegen, kon het jong ’t niet nalaten om even naar de drekmenner en diens paard te kijken. Daarom houdt hij voor eeuwig een vaag gezicht.
Voor een grotere en vergrootbare versie, klik hier
groninganus 
Drekmenner….. waar is dat beroep gebleven? Staat het op de plank in het beroepenmuseum naast de letterzetter?
Yorien,
De drekmenner is als beroep gaandeweg uitgestorven dankzij de riolering. Maar definitief was dat pas rond 1970. Het laaggelegen hofje aan de Groninger Oosterweg bijvoorbeeld, kreeg toen pas een aansluiting met een pomp op het hogergelegen riool. Tot dan bleven er regelmatig mannetjes komen om de tonnetjes te legen.
Drekmenner is natuurlijk geen beroep dat iemand omwille van de nostalgie, in zijn vrije tijd gaat uitoefenen. Letterzetter met loden lettertjes is dat wel. Bij het Grafisch Centrum in de Warmoesstraat doen ze er nog aan en in Groningen zijn er ook wel drukkers met oude persen en lettervormen, die werken in kleine oplagen publiceren, bijvoorbeeld Elze ten Harkel.
Michael Hermse wees mij erop dat de fotograaf Van Kolkow was. Waarvoor dank!