Vis uit de lucht

Gister vielen er bij Helsingborg, Zweden, weer eens waterhozen te zien.

Twee jaar geleden kwam dit natuurverschijnsel nog voor op het IJsselmeer en de Waddenzee. Het Journaal toonde er indertijd amateuropnamen van.

Waterhozen treden niet zo vreselijk vaak op, maar als het gebeurt, dan kunnen de gevolgen spectaculair zijn. Zo vond ik in een Groninger Courant van juli 1874:

“Er vielen vissen door een schoorsteen te Kolderveen.”

Bij nader inzien moet dat door een waterhoos veroorzaakt zijn. Zo is er ook een legende over de heilige Liudger, die omstreeks 800 het Christendom naar de Noordelijke Nederlanden en aanpalende gebieden bracht.

Hij trok hier op zijn paard al predikend rond en kwam in het najaar weer eens in Hleri (waaronder men meestal het Duitse Leer verstaat, maar wat even goed een andere plaats geweest kan zijn). De vissers die hem daar gewoonlijk een zootje vis bezorgden, vroeg hij dit maal om een steur. “Maar heer”, zeiden de vissers: “U bent veel te laat, de tijd om steuren te vangen is ’s zomers, en dus voorbij.”

Doch Liudger bleef aandringen en daarom gingen ze toch maar voor hem op pad. En juist op het moment dat ze hun netten in de rivier gooiden, zagen ze dat er iets uit de lucht viel. Het kwam vlakbij in het water terecht. Het leek warempel wel een vis.

De vissers waadden naar de plek toe en legden de hand op een wonderbaarlijk grote steur, die ze Liudger bezorgden. Liudger heeft ze nog zo gezegd, dat ze het niet verder mochten vertellen en dit wonder zeker niet aan menselijke verdiensten toe mochten schrijven. En daar had de zendeling ook wel gelijk in. Want die steur viel dankzij een waterhoos uit de lucht.