Kogel door de kerk (II)

Ik heb gisteravond de knoop doorgehakt en besloten om ermee op te houden. Ik ga niet langer door met het Buurtoverleg Oosterpoort en de organisatie van wijkkrant De Oosterpoorter.

Anders zou er dit weekend een eerste nummer van een nieuwe cyclus van tien Oosterpoorters in elkaar worden gezet. Daar had ik altijd zin in. Maar dit jaar niet, integendeel.

Deze zomer merkte ik al dat ik extreem blij met de vakantie was. Ik had zelfs geen fut om nog mailtjes te beantwoorden. Voor de opmaak zou ik InDesign gaan leren, maar hoewel het weer behoorlijk meewerkte en ik er twee handboeken voor gekocht had, heb ik die maar heel weinig ingekeken. Wel heb ik de advertentiewerving gedaan, maar geen redactie bij elkaar geroepen. Vooral de laatste weken, nu de cyclus weer zou beginnen, bekroop me een stevige weerzin. Ik ging er tegenop zien, het werd me teveel.

Veertien jaar heb ik De Oosterpoorter gedaan: organisatie, acquisitie, redactie, schrijverij, brocheren in de drukkerij en een klein deel van de bezorging. Gemiddeld kostte me dit een werkweek per nummer, dus tien werkweken per jaar. Dit geheel als onbezoldigd vrijwilligerswerk in mijn vrije tijd, en sinds eind 1996 naast mijn betaalde redactie- en schrijfwerk voor de UK. Feitelijk was ik sindsdien doorlopend in touw voor hetzelfde soort zaken. De laatste jaren ging dat hele pakket steeds zwaarder wegen en merkte ik al dat ik steeds moeier werd. Dat gold vooral voor de afgelopen jaargang. Er kwamen meer adverteerders, ook meer medewerkers, de nummers werden dus dikker, maar er viel daarom ook meer te regelen en dat gaf ook steeds meer stress. Achteraf moet ik het feit onder ogen zien dat ik een paar keer fysiek de eindjes ternauwernood aan elkaar heb kunnen knopen.

Op de achtergrond speelt mee dat mijn vader eind vorig jaar overleed. Hij was een volstrekte workaholic, tegelijkertijd zeer opofferingsgezind en ergens volgde ik hem hierin na. Op een escapistische manier. Als je het zo druk hebt hoef je je om andere zaken niet te bekommeren. Ik vind dat ik daar nu mee kappen moet.

Van het besluit verwacht ik vooral stressreductie. Het komende jaar wil ik uitgeruster zijn, ook met het oog op de UK. Ik denk meer tijd over te houden voor leuke dingen. Ik wil een socialer leven in die zin dat niet al mijn contacten nog in het teken staan van mijn (vrijwilligers)werk. Ik wil minder contacten met een vooropgezet doel voor ogen, en meer tijd hebben voor mijn familie, voor het lezen van boeken en het schrijven van historische verhalen.

Een negatief effect is, dat de wijkkrant nu even niet verschijnt. Voor de verdere continuïteit zal het nodig zijn mijn functie in enkele onderdelen te splitsen. Daarover en over heel veel zaken meer hebben we over twee weken een vergadering.

Jammer vind ik het vooral voor de mensen van drukkerij De Marge, die zich altijd met hart en ziel hebben ingezet voor onze wijkkrant. Omdat de nieuwe redactie zelf moet gaan bepalen in welke frequentie en vorm zij de Oosterpoorter overeind willen houden, staat een belangrijke klus voor De Marge op losse schroeven. Dat spijt mij zeer, maar aan de andere kant kan dat mij niet van mijn besluit afbrengen.

Op mijn terugtrekking maak ik nog wel een uitzondering voor mijn historische verhalen over de Oosterpoort. Die blijf ik graag aan de wijkkrant leveren, tenminste, als de nieuwe redactie dat wil. Jarenlang archiefwerk heeft bijzonder veel materiaal opgeleverd, en dat gooi ik natuurlijk liever niet weg.

Het moment van terugtreden, zo aan het begin van een nieuw seizoen, is ook gunstiger dan er middenin afknappen, waar ik bang voor ben. In 2005 zijn er al voldoende nummers verschenen om de gemeentelijke subsidie veilig te stellen. Verreweg de meeste adverteerders hebben tegen mij uitgesproken dat ze door willen gaan met adverteren. Dat zullen ze ook wel willen doen in een nieuwe constellatie, met een nieuwe redactie, die dan zelf de frequentie, het formaat en de inhoud van de Oosterpoorter bepaalt. Hoe die redactie de zaken regelt moet ze helemaal zelf weten. In die keuzes wil ik me niet mengen. Wel wil ik uiteraard graag de zaken goed overdragen en afsluiten.