Ambtenaar en media
Geplaatst op: 20 oktober 2005 Hoort bij: Stad nu Een reactie plaatsen
Dinsdag maakte de Groninger wethouder van Ruimtelijke Ordening (RO) Willem Smink er op zijn weblog melding van, dat hij op werkbezoek was geweest bij ‘zijn’ dienst RO. Maar dan niet in het bolwerk met de beleidsmakers aan het Zuiderdiep, maar in het filiaal aan de Oosterstraat, waar de ambtenaren van de bouwvergunningen en het bouw- en woningtoezicht ondergebracht zijn. Deze mensen hield Smink voor, dat ze bij hun werk een antenne moesten hebben voor politiek-gevoelige zaken. Ze vormden geen ‘bedrijf’ met ‘klanten’, zoals een tijd werd gedacht, maar dienen aanvragers en belanghebbenden te bejegenen als ‘burger’, “oftewel als iemand die gevraagd mag worden ook rekening te houden met de belangen van anderen, bijvoorbeeld van de buren”. Bij het te woord staan van de verschillende burgers moesten de ambtenaren steeds goed uitleggen wat voor afwegingen er voor beslissingen waren gemaakt, “in toegankelijke taal die betrekking heeft op de zaak zelf”.
Kennelijk gebeurt dat niet altijd. Maar daar wil ik het nu niet over hebben. Want Smink is niet de enige die op zijn blog over deze bijeenkomst bericht, en hij elt evenmin het hele verhaal. Ook ene Essie, een 37-jarige ambtenares in dat RO-filiaal aan de Oosterstraat vertelt erover, zij het op een msn-space, en nog wat uitgebreider.
Volgens Essie was de bijeenkomst met de politieke baas “vet interessant”, maar ook “heffie kost”. Zij en haar collega’s kregen (waarschijnlijk in groepjes verdeeld) een “case over een sauna en naaktlopende mensen, oei oei”. Geen vuiltje aan de lucht, want iedereen bleek dezelfde ideeën over de omgang met bepaalde informatie te hebben, en bedacht dezelfde vuistregels voor het hogerop brengen van zulke gevoelige dossiers. Van ambtelijke willekeur was er, althans op deze bijeenkomst, geen sprake. Aldus Essie, die dat resultaat evalueert als “goed!!!!!!”
Waar Willem Smink wijselijk over zwijgt, openbaart Essie: “Ook de media kwam aan de orde”. En of het nou aan de imput van de wethouder heeft gelegen valt te raden, maar in het verslag van Essie komen de media er niet zo goed vanaf:
“Tegenwoordig spelen de kranten in op de emoties van de burger en niet op het feitelijke nieuws. De journalist kleurt het verhaal toch weer anders in dan dat jij dat voor ogen had. En zo loop je weer achter feiten aan.”
Daarom doen de ambtenaren er goed aan zich maar niet al te druk te maken om de pers. Als ambtenaar, concludeert Essie, moet je
“gewoon goed je werk doen, verantwoord en niet snel snel om er maar van af te zijn, maar alle belangen afwegend”.
Expliciet gezegd is het niet, maar gezien het feit dat de hele middag om communicatie draaide, lijkt er op dat punt sprake van een nieuw beleid, dat er even ingewreven moest worden. Ook maak ik uit het verslag van Essie op, dat ambtenaren op de werkvloer straks de lokale en regionale media beter niet meer (prematuur) te woord kunnen staan, omdat die toch maar een eigen draai aan verhalen geven. In elk geval ben ik erg benieuwd wat Willem Smink daar nou precies over de media heeft zitten vertellen. En welke voorbeelden er bij deze bijeenkomst werden genoemd.
groninganus 
Beste Harry,
Ik zag dat je mijn space hebt bezocht. Uiteraard heel leuk als mensen je als input gebruiken. Ik heb het wellicht niet zo professioneel verwoord als jij, maar het is een privé space en daar ga ik ook privé mee om. Vandaar mijn woordenkeus.
Ik moet er nog maar een log aan wijden om het een en ander beter te verduidelijken, want ik kan geen woordelijk verslag maken van de hele middag, 3 uurtjes om precies te zijn. En ik wil geen verkeerde denkbeelden de wereld in brengen, want dat heb ik nu een beetje gedaan. Ik wilde nog wel even kwijt dat mijn media input vanuit mijn eigen ervaring met de pers was. En er is geen nieuw beleid omtrent omgang met de pers. Want een ambtenaar in functie mag nooit met de pers praten is mij verteld de eerste dag dat ik bij de dienst kwam, daarvoor hebben wij professionele mensen, teweten afdeling communicatie.
Succes verder met je verder weblogs.
Met vriendelijke groet,
Essie
Hoi Essie,
Even nog over dat privé: ik heb toch niets illegaals if onoirbaars gedaan door wat citaten aan je space te ontlenen, mag ik hopen? Voor mij staat het gewoon op internet…
In elk geval bedankt voor je verduidelijkende reactie!
Nee Harry, zo bedoel ik dat niet, het gaat meer om het vet interessant en heffie kost.
Och, ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. Daar zou ik me maar niet voor schamen. Is juist wel leuk dat niet iedereen ambtelijk proza schrijft. 🙂
Veel journalisten willen nieuws scoren, daar ben je journalist voor, maar soms gaat dat ten “koste van” en kan dat leiden tot berichten die de waarheid geweld aan doen. Sminks college kan ik mij dan ook wel iets bij voorstellen. Zalm zag ik bij toeval bij BVD ook een dergelijke kritiek hebben. Hij zei daar moet je mee leren omgaan, je eigen verhaal kun je moeilijk kwijt, journalisten willen nieuws scoren. Heel veel mensen, ook sporters, krijgen tegenwoordig mediatraining en dat is niet helemaal voor niets toch?
Tricky, als ambtenaar in de openbaarheid gooien wat je doet, laat en zegt. Ik pas wel een beetje op mijn woorden. Die politieke antenne, he?
@Wiro,
Het blijft grappig dat mensen van alles op het web slingeren en dan denken dat dat niet onder de ogen van allerlei vreemde pottenkijkers komt.
In dit geval deed ik overigens precies waar Essie zo bang voor was. Er een eigen interpretatie aan geven, die naderhand gewoon verkeerd bleek.
@Sicco,
Een journalist is altijd op zoek naar een ‘verhaal’. En dat hoeft niet precies het verhaal te wezen van degene die hij spreekt.
Maar degenen die je als journalist spreekt kunnen er zelf soms ook wel wat van. Zo trof ik van de week weer iemand die het door hem herschreven interviewtje precies zo in de krant wilde. En anders trok hij het terug. Maar de journalist heeft er werk gehad en de tekst is dus niet van de interviewee. Ben zelf vrij makkelijk, waar het correcties aangaat, maar van zulke dictatoriale neigingen gaan me de nekharen recht overeind staan.