Dirty Thirty

Nederlandse universiteiten kijken vaak met enige jaloezie naar de Amerikaanse, vooral als het gaat om fondsen, verstrekt door vermogende alumni. Maar dat het daar niet altijd botert tussen universiteiten en oud-studenten, blijkt uit een verhaal dat vandaag in The New York Times staat (registratie verplicht).

Dat verhaal gaat over ene Andrew Jones (24). Nog niet zo lang geleden studeerde deze neo-conservatieve jongeman af in de politieke wetenschappen aan de UCLA, de universiteit van Los Angeles. Kennelijk waren zijn ervaringen niet onverdeeld gunstig, want hij zette dertig progressieve hoogleraren – zijn “Dirty Thirty” – op een zwarte lijst. Studenten die de colleges van deze hoogleraren zouden opnemen, beloofde hij betaling voor hun bandjes. Maar omdat de UCLA-bestuurders waarschuwden voor wat ze beschouwen als een schending van het universitaire copyright, ziet Jones nu af van zijn plan, naar hij zegt om zijn aanhangers juridische ellende te besparen. Ook al blijft hij het opnemen van colleges een vorm van vrije nieuwsgaring vinden. Hij vertrouwt erop dat zijn aanhang nu vrijwillig bandjes en collegedictaten bij hem gaat inleveren.

Tot voor kort werkte Jones voor een conservatieve lobbyist, die ook al ageerde tegen linkse hoogleraren. Deze ontsloeg Jones, omdat Jones UCLA-studenten aangezet zou hebben tot het afleggen van valse verklaringen over aanvallen door linkse activisten.