Zwartkous zanikt over cartoon

Het was me even ontgaan, maar ook Nico Visscher, vaste cartoonist van De Oosterpoorter, bleek de afgelopen tijd verwikkeld in een cartoonrel.

In december maakte Nico voor het blad Binnenlands Bestuur een tekening, waarop een lieftallige, maar zeer decent uitgedoste Eva van de Christen-Unie een verboden vrucht met een vrouwenteken aanbiedt aan een eveneens heel zedig aangeklede SGP-Adam. Ondanks de lijstverbinding en in weerwil van bijbelse verhaal, weigert de SGP-er het CU-presentje aan te nemen. Hij keert zijn gezicht vol walging af, weert het stukje fruit met zijn hand af, en blijft veel liever in zijn paradijs, waar vrouwen een ondergeschikte plaats innemen.

Een zwartkous uit Genemuiden ervoer het als kwetsend dat “een verhaal uit de bijbel wordt gebruikt om iets anders duidelijk te maken”. Nou bestaat de halve kunstgeschiedenis zo’n beetje uit werken die de bijbel gebruiken om ‘iets anders’ te demonstreren. Als we deze meneer zijn zin geven kan het Rijksmuseum dus wel opdoeken. Niet ‘het’ geloof is bovendien het mikpunt in de prent, dat zijn – gezien plot en modebeeld, die nogal van Genesis afwijken – toch duidelijk de politieke partijen die dat geloof voor hun karretje proberen te spannen.

De Genemuider zwartkous vindt het onverteerbaar dat de prent de zondeval aanhaalt omdat die een eind maakte aan het paradijselijk leven: “Adembenemend als je bedenkt hoe het had kunnen zijn: geen dood, geen rouw, geen verdriet en geen zonde.” Eerlijk gezegd lijkt mij het paradijselijke leven zoals hij zich dat voorstelt een strontvervelend bestaan. Omdat er geen vreugde is zonder verdriet – het een valt gewoon niet te definiëren zonder het ander.

Bovendien, wie onder de preek in een zwartekousenkerk komt, hoort weinig anders dan hel, verdoemenis en verwijzingen naar de zondeval, die het leven tot een tranendal zou hebben gemaakt. Impliciet claimt meneer dus een alleenrecht voor zijn credo op dat soort referenties.

Natuurlijk etaleert de Genemuider fundamentalist begrip voor de moslims die zich zo gekwetst voelen over de Deense Mohammed-cartoons. Ook hij pleit voor het opleggen van beperkingen aan cartoonisten, bij het uitbeelden van zaken waarop gelovigen van allerlei slag het monopolie pretenderen te hebben. Geef je zulke fundamentalisten echter een vinger, dan eindigt die concessie met het verlies van de hele hand. En na de invoering van hun sjariah volgen dan de godsdienstoorlogen, want de ene relifanaat denkt er nu eenmaal heel anders over dan de andere en omdat ze beide God op hun hand menen te hebben, moet de ander wel te vuur en te zwaard worden bestreden..