Ik wou dat ik twee hondjes was
Geplaatst op: 14 juni 2007 Hoort bij: Stad nu Een reactie plaatsenDe knop op mijn camera bleek per ongeluk op de filmstand te staan. Die stand negeer ik stelselmatig, want wat moet je met maximaal zestien seconden stomme film? Maar de magnifieke rolprent die vanmiddag onbedoeld is ontstaan wil ik u niet onthouden. Het betreft twee afstammelingen van de woeste wolf, die op de Slachtersrype aan de Vismarkt hun best doen om een prooi in de vorm van een petflesje te verscheuren:
groninganus 
Het kan natuurlijk aan mij liggen, maar ik zie naar schatting slechts 1,6 seconden … Jammer, ik was er net goed voor gaan zitten …
Zo gaat dat met allereerste filmpjes Jan, die zijn kort. Maar de zeggingskracht is groot. 🙂
Wat zeggen ze dan?
gewoon achter elkaar op ‘play’ klikken… okay, een speelfilm wordt het niet 😉
@Dineke,
Ze wijzen op het grootse feit dat de mens in staat is om het leven in bewegende beelden te reproduceren.
(Het publiek van de gebroeders Lumière was indertijd nog razend enthousiast. Wat zijn we toch blasé geworden.)
@Alexander,
Gewoon door blijven drukken.
Zodra ik heb geleerd hoe ik die shots aan elkaar kan naaien ga ik werken aan een eerste avondvullende produktie.
Ja sorry, hoor. “Bewegende beelden”. Dit was zooo kort! Dan telt een bewogen foto ook.
@Dineke,
het gaat om ’t idee.
En ik beloof je voor de volgende keer nòg méér beweging.
‘Stomme film’? Neemt dat apparaat van jou geen geluid op dan?
Nee.
De slachtersrype, waar of wat is dat precies? Ik ken alleen de term glènne riepe..
Het is een oude term voor de zuidkant van de Vismarkt, de beschaduwde kant. Omdat het vlees daar minder snel bedierf zaten aan die stoep (riepe of rype) de slachters. De noordkant van de Vismarkt heette net als de noordkant van de Grote Markt de glène (gloeiende) riepe, omdat daar de zon op stond. Voor de Vismarkt is die term in onbruik geraakt.